Warszawa. Śladami polskiej Terpsychory
W niedzielę, 1 grudnia 2013 o godz. 16:00 Terpsychora zaprasza do Galerii Apteka Sztuki w Warszawie na drugie spotkanie z cyklu "GWIAZDY POLSKIEGO BALETU".
Państwa i naszym gościem będzie wybitna polska tancerka, w latach 1977- 1999 pierwsza solistka baletu Teatru Wielkiego i wiodąca warszawska balerina, EWA GŁOWACKA. Spotkanie poprowadzi Katarzyna Gardzina- Kubała. Wstęp wolny.
Świetne warunki - piękna, smukła sylwetka, plastyczne ciało, elegancja ruchów, uroda i ogromne, pełne wyrazu oczy pomagają artystce uczynić z kreowanych heroin wiarygodne przedmioty zachwytu i miłości. Jej artystyczna intuicja pozwala trafnie odnaleźć klucz do postaci, obnażyć ich wnętrze, ukazać duszę. Kiedy zastanawiam się nad tym, co w sposób szczególny wyróżnia Ewę Głowacką, co stanowi istotę jej sztuki, dochodzę do przekonania, że jest to artystyczna prawda. W jej kreacjach dominuje właśnie wiarygodność, utożsamianie się tancerki z powoływaną do życia postacią, wyrazista sublimacja uczuć.
Renata Popkowicz- Tajchert " Kariera spełnionych marzeń"- Taniec ( nr 1/ 1992)
EWA GŁOWACKA
wybitna polska tancerka, w latach 1974-1999 pierwsza solistka baletu Teatru Wielkiego i wiodąca warszawska balerina, laureatka Grand Prix III Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku (1979), III Światowego Konkursu Baletowego w Osace (1980), Nagrody Młodych im. Wyspiańskiego I stopnia (1985), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1985), odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niżyńskiego.
W 1972 roku artystka uzyskała dyplom Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie w klasie Barbary Kasprowicz i została zaangażowana do zespołu baletowego Teatru Wielkiego. W roku 1974 została solistką baletu, od 1977 występowała już w randze pierwszej solistki Teatru Wielkiego. Debiut sceniczny Ewy Głowackiej nastąpił jeszcze w czasie nauki w szkole baletowej. W roku 1970 wystąpiła na scenie Teatru Wielkiego w roli tytułowej w balecie " Julia i Romeo" Bernadetty Matuszczak w inscenizacji Adama Hanuszkiewicza. W 1974 roku po raz pierwszy zatańczyła partię Odetty- Odylii w "Jeziorze Łabędzim" Piotra Czajkowskiego w choreografii Aleksandra Gorskiego i Asafa Messerera. W trakcie swojej kariery artystycznej występowała na wielu scenach świata. W repertuarze artystki znalazły się zarówno wielkie role należące do żelaznego repertuaru klasycznego takie jak: partie tytułowe w Giselle i La Sylphide, M-me Taglioni w Grand Pas de Quatre, Odetta-Odylia w Jeziorze Łabędzim, Aurora i Wróżka Bzu w Śpiącej Królewnie, Królowa Driad w Don Kichocie, Królowa Śniegu w Dziadku do Orzechów, Solistka w Sylfidach, Dziewczyna w Le Spectre de la Rose i rola tytułowa w Umierającym Łabędziu Fokina, jak i balety współczesnych choreografów ( m.in. George'a Balanchine'a, Maurice'a Béjarta, Serge'a Lifara, Hansa van Manena, Johna Neumeiera, Witolda Grucy, Teresy Kujawy, Emila Wesołowskiego).
