Artykuły

Poznaniacy zagłosowali na postać skromną, która przez całe życie świetnie czuła się na drugim planie. Ale to właśnie z niej szczególnie możemy być dumni. Człowiekiem 25-lecia została Krystyna Feldman.

Zdobywca Oscara wyprzedził najbogatszego Polaka o włos. Zdobywczyni miejsca pierwszego od początku była niedościgniona. Niezwykle skromna, mistrzyni drugiego planu, dzięki państwa głosom Krystyna Feldman trafiła na sam szczyt.

Poznański Plebiscyt 25-lecia ogłosiliśmy na początku roku. Przedstawiliśmy Państwu 20 wydarzeń z lat 1989-2014 i dwudziestkę ludzi, którzy w tym okresie byli ważnymi postaciami w Poznaniu. Listy ułożyliśmy w redakcji, korzystając z podpowiedzi czytelników. Zbieranie głosów - w internecie i na wyciętych z "Wyborczej" kuponach - zakończyliśmy w poniedziałek. Dziś wyniki głosowania na ludzi 25-lecia.

Malarz

- Poznaniakom bardzo zależy, żeby być w czymś najlepszym, w czymś wyjątkowym - mówił w rozmowie z "Wyborczą" prof. Rafał Drozdowski, socjolog, komentując wyniki plebiscytu na wydarzenie 25-lecia (pierwsza trójka to: autostrada A2, Pestka i Stary Browar). Ale te ambicje widać też w głosowaniu na ludzi. Bo wygrała aktorka, którą jako Babcię Kiepską oglądały miliony telewidzów, a zwolennicy nieco ambitniejszego kina na zawsze zapamiętają jako Nikifora - malarza naiwnego z filmu Krzysztofa Krauzego.

Krystyna Feldman debiutowała jeszcze przed wojną, we Lwowie. Do Poznania przyjechała w latach 70. z Krakowa. Najpierw grała w Teatrze Polskim, a od 1983 r. w Nowym. Była mistrzynią filmowych epizodów, ról drugoplanowych.

Drobną, kruchą postać często można było spotkać na poznańskich ulicach. Do teatru jeździła autobusem albo tramwajem. Nie prowadziła życia gwiazdy, jadała w stołówce Collegium Historicum, miała swój stolik w kawiarni Cocorico przy ul. Świętosławskiej. Słynęła z braku lodówki. Umiała skopać ogród i porąbać drewno, ale nigdy nie nauczyła się gotować. W 2004 r. "Gazeta Wyborcza" uhonorowała ją Gigantem za poznański styl pracy. Zmarła w 2007 r.

Marzyciel

Krystyna Feldman prowadziła od pierwszych chwil głosowania. Miejsce tuż za nią z początku zajmował Krzysztof "Grabaż" Grabowski, lider Pidżamy Porno i Strachów Na Lachy. Wkrótce jednak zastąpił go Wojciech Szczęsny Kaczmarek, pierwszy prezydent Poznania po upadku komunizmu.

Dopiero w ostatnim tygodniu wyprzedził go inny Kaczmarek, pierwszy Wielkopolanin z Oscarem. Jan A.P. Kaczmarek, autor nagrodzonej muzyki do filmu "Marzyciel", pochodzi z Konina, a jedną z jego pierwszych kompozycji był hymn I LO, które ukończył. Komponował dla Teatru Ósmego Dnia. Z czasem powstała niezależna Orkiestra Ósmego Dnia. Pod koniec lat 80. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, widząc tam większe możliwości rozwoju.

Ostatnio regularnie wraca do Poznania: jest pomysłodawcą festiwalu "Transatlantyk" - pierwsza edycja odbyła się w 2011 roku. Rok później został naszym Gigantem, a "Transatlantyk" już wpisał się w festiwalowy kalendarz Poznania.

Multibilioner

Jan Kulczyk w pierwszej trójce był od początku. Kiedyś opisywany przez "Wyborczą" jako multibilioner, po dewaluacji złotówki jako miliarder. Jego ojciec, Henryk Kulczyk, handlował wełną i grzybami. Jan zaczynał od prowadzonej wraz z Henrykiem firmy polonijnej Interkulpol. Umiał nawiązywać kontakty, biznes się rozwijał. Już pod koniec lat 80. Jan Kulczyk reprezentował w Polsce dwa niemieckie koncerny: Krupp i Rau.

Dzięki Janowi Kulczykowi powstały pierwsze odcinki autostrad do Warszawy i do Berlina. Zmodernizował poznańskie browary, sprowadził do Poznania fabrykę Volkswagena. Na jego wizerunek cień rzucają podejrzenia o zbijanie interesów z władzą, w tym przede wszystkim afera Kulczykparku. Choć po latach sądowych procesów prezydent Ryszard Grobelny i miejscy urzędnicy zostali uniewinnieni, nie udało się jednak rozwiać wszystkich niejasności wiążących się ze sprzedażą ziemi małżeństwu Kulczyków pod rozbudowę Starego Browaru.