Artykuły

Teatr im. Juliusza Osterwy w lublinie: "Diabelskie nasienie" lvo Brešana. Przekład: Dorota Jovanka Cirlić. Reżyseria: Krzysztof Babicki, scenografia: Paweł Dobrzycki. Prapremiera polska 21 X 2000.

Chwali się Krzysztofowi Babickiemu, że zainaugurował dyrekcję lubelskiego teatru sztuką, która zmusza do myślenia na odwieczny temat: unde malum? Mógł w końcu zacząć czymś przyjemniejszym albo... bardziej skandalizującym. Brešan w najnowszej sztuce przeniósł Millerowski temat "czarownic z Salem" w swoje rodzinne strony i czas oświecenia. A diabła pokazał w ludziach: prymitywnych, prowincjonalnych politykach, próbujących skanalizować społeczne frustracje, a przede wszystkim w cesarskim wysłanniku, którego racjonalizm tożsamy jest z cyniczną przewrotnością. Diabeł wszakże wmieszał się do lubelskiej prapremiery, bo twórcom bardziej należą się pochwały za dobre intencje, którymi wiadomo, co jest wybrukowane. Można było odnieść wrażenie, że reżyser nie bardzo wie, czy z "Diabelskiego nasienia" wydobyć raczej ton groteski, czy dramatu serio. Stąd też pewnie wzięły się słabości aktorskie w spektaklu. Nie wiem, czy sztuka chorwackiego pisarza zdobędzie taką popularność jak jego słynne "Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna". Lubelska inscenizacja nie jest dobrym prognostykiem.