Artykuły

Na afisz Opery Narodo­wej wraca po waka­cyjnej przerwie "Madame Butterfly" Giacoma Pucciniego, jedno z najbardziej udanych przedstawień na deskach Teatru Wielkie­go. Autorami inscenizacji są młodzi twór­cy: reżyser Mariusz Treliński i scenograf Boris Kudlicka. Przed wakacjami odby­ły się zaledwie cztery przedstawienia.

3 i 5 października "Madame Butter­fly"' zostanie zaprezentowana w premie­rowej obsadzie. W roli tytułowej znów zaśpiewa Izabella Kłosińska. Stworzy­ła wzruszającą postać, pełną patosu i si­ły, co nieczęsto zdarza się na operowej scenie. Przedstawienie odwołuje się do estetyki tradycyjnego japońskiego tea­tru kabuki. Dzięki temu prosta historia o młodej gejszy porzuconej przez ame­rykańskiego męża, który w finale przy­bywa jedynie po to, by zabrać swego kilkuletniego synka, nabiera uni­wersalnych znaczeń. Cierpienie i tęsk­nota są takie same wszędzie na świecie - mówią autorzy przedstawienia. Od­chodzą od tradycyjnych sposobów, jakimi inscenizowano "Madame Butterfly" - od wielobarwnych kimon, kolorowych kwiatów i papierowych, kruchych domków. Porzucają japońską cepelię, ale nie Japonię, która nabiera tu cech mi­tycznego świata. A opowieść o Butter­fly nabiera cech antycznej tragedii.

Dzieje się tak nie tylko dzięki zręcznej reżyserii, ale przede wszystkim pomy­słowej scenografii, olśniewającej rozma­chem i urodą. Coś takiego trudno zoba­czyć nawet na najlepszych scenach świa­ta! Kostiumy i dekoracje o prostym ry­sunku i symbolicznych kolorach wspa­niale kreują nastrój oczekiwania, a me­lodyjna muzyka Pucciniego lśni pełnią barw i emocji. Mogą nie podobać się wol­ne tempa, w których prowadzi się tu or­kiestrę, ale znakomicie wzmaga to na­strój.