Artykuły

Opo­wieść o War­sza­wie i jej miesz­kań­cach w cza­sie II wojny świa­to­wej, w tym o tra­ge­dii po­wsta­nia war­szaw­skie­go, to głów­ny temat wi­do­wi­ska słow­no-mu­zycz­no-wi­zu­al­ne­go "Śpiew murów" pre­zen­to­wa­ne­go w czwar­tek wie­czo­rem na placu Kra­siń­skich w War­sza­wie.

Wi­do­wi­sko swoim ty­tu­łem na­wią­zu­je do wier­sza poety po­ko­le­nia "Ko­lum­bów" Ta­de­usza Gaj­ce­go, który zgi­nął w po­wsta­niu, a kanwą spek­ta­klu są wier­sze Anny Świrsz­czyń­skiej, sa­ni­ta­riusz­ki w po­wstań­czym szpi­ta­lu, z tomu "Bu­do­wa­łam ba­ry­ka­dę". Sta­no­wią one zbiór mo­no­lo­gów wy­po­wia­da­nych przez żoł­nie­rzy i cy­wi­lów, ko­bie­ty i męż­czyzn, ludzi mło­dych i sta­rych, ma­ją­cych do po­wsta­nia różny sto­su­nek.

- Naj­więk­szym wa­lo­rem tych tek­stów - bę­dą­cych swego ro­dza­ju mapą po­staw - jest la­pi­dar­ność i za­ska­ku­ją­ce, szo­ku­ją­ce pu­en­ty. Świrsz­czyń­ska miała nie­zwy­kły dar opi­sy­wa­nia w po­etyc­kim skró­cie walki, życia i umie­ra­nia za­rów­no ludzi, jak i mia­sta - po­wie­dział re­ży­ser i sce­na­rzy­sta wi­do­wi­ska Jerzy Bie­lu­nas.

Wy­ko­rzy­stał on także tek­sty au­tor­stwa m.in. Krzysz­to­fa Ka­mi­la Ba­czyń­skie­go, Alek­san­dra Ka­miń­skie­go oraz frag­men­ty "Pa­mięt­ni­ka z po­wsta­nia war­szaw­skie­go" Mi­ro­na Bia­ło­szew­skie­go; część z nich jest mó­wio­na, część śpie­wa­na. - Się­ga­my po wstrzą­sa­ją­ce tek­sty, które praw­dę o wy­da­rze­niach sierp­nia i wrze­śnia 1944 r. uka­zu­ją z całą otwar­to­ścią i okru­cień­stwem - za­zna­czył re­ży­ser.

Do udzia­łu w wi­do­wi­sku za­pro­sił on: Sta­ni­sła­wę Ce­liń­ską, Mał­go­rza­tę Ha­jew­ską-Krzysz­to­fik, Na­ta­lię Nie­men, Kingę Preis, Adama Wo­ro­no­wi­cza, Adama No­wa­ka z ze­spo­łu "Raz, Dwa, Trzy", Ja­nu­sza Radka, Mi­cha­ła Cza­der­nę, To­ma­sza Pio­trow­skie­go i Ma­te­usza Po­spie­szal­skie­go, który także skom­po­no­wał więk­szość mu­zy­ki do wi­do­wi­ska. To­wa­rzy­szą im chór, kwar­tet smycz­ko­wy, ze­spół mu­zycz­ny i tan­ce­rze. Cho­re­ogra­fia jest dzie­łem Ma­cie­ja Flor­ka "Gleby".

Wi­do­wi­sko wpi­sa­ne jest w na­tu­ral­ną sce­ne­rię placu Kra­siń­skich i znaj­du­ją­cy się tam mo­nu­men­tal­ny po­mnik Po­wsta­nia War­szaw­skie­go. Sta­no­wi on tło m.in. dla pro­jek­cji fil­mo­wych i fo­to­gra­ficz­nych ma­te­ria­łów ar­chi­wal­nych - ujęć War­sza­wy z okre­su dwu­dzie­sto­le­cia mię­dzy­wo­jen­ne­go i cza­sów II wojny świa­to­wej, w tym po­wsta­nia.