List z Warszawy
Korespondencja własna "Kuriera Polskiego" Buenos Aires,dnia 8.I.59 r.
Odkryte niedawno w Bibliotece Uniwersyteckiej "Parady" Jana Potockiego wystawione zostały z wielkim sukcesem na deskach teatru Dramatycznego.Nazwisko Potockiego znane jest w powojenne Polsce,choćby z tego względu,że wydany parę lat temu w języku polskim /Potocki pisał po francusku/"Rękopis znaleziony w Saragossie",stanowił w swoim czasie poważne wydarzenie artystyczne i cieszył się dużą,poczytnością. "Parady" napisane,były z końcem osiemnastego wieku a ton spektaklu utrzymany jest w stylu średniowiecznej komedii dell'arte. Nieznany dotychczas utwór Potockiego roi się wprost od błyskotliwych powiedzonek i świetnych dowcipów. Na "Parady" składa się sześć jednoaktówek,które często zaskakują nowoczesnością stylu i aktualnością myśli.Dowcip nie raz przywodzi na myśl Gałczyńskiego zaś specyficzne poczucie humoru autora pokrewne jest twórczości Gombrowicza. "Parady" wystawione były po raz pierwszy w sali teatralnej pałacu w Łańcucie i od razu zyskały sobie poklask tamtejszej publiczności,wysoce zresztą wyrobionej i znakomicie obeznanej ze współczesnym dramatopisarstwem. Potem uległy one zupełnemu zapomnieniu i tylko dzięki temu że wydane były drukiem,jeden egzemplarz zachował się w Bibliotece Uniwersyteckiej.Jego kart nikt dotąd nie przerzucały były nie rozcięte. A więc nasza literaturo dramatyczna wzbogaciła się o nową interesującą pozycję. Okazało się,że obok znanego dotąd Potockiego- powieściopisarza - istnieje również Potocki - dramaturg,autor przewrotnych parodii i groteskowych żartów scenicznych błyszczących talentem w burlesce.
