Artykuły

Zwolnienie Mieszkowskiego wywołało gorycz wielu ludzi teatru oraz sympatyków sceny i dla wielu jest źródłem niewesołych wniosków dotyczących kulturalnej kondycji miasta oraz jego gotowości do sprawowania już za półtora roku funkcji Europejskiej Stolicy Kultury - pisze Barbara Chabior w Rzeczpospolitej.

Decyzja o odwołaniu Krzysztofa Mieszkowskiego z funkcji szefa najważniejszej wrocławskiej sceny teatralnej wywołała prawdziwą zawieruchę w środowiskach kultury. Żarliwa obrończyni dyrektora, znana reżyserka Monika Strzępka w dosadnych słowach atakuje przeciwników, przekreśla możliwość konstruktywnego działania przy organizacji ESK oraz zapowiada natychmiastową wyprowadzkę z Wrocławia.

"Obsraną stolicą niewiadomoczego" zdecydowała się reżyserka nazwać ulubione do niedawna miasto, świadomie przed kilkoma laty wybrane jako miejsce życia. Strzępka lży i rozdaje ciosy słowami ciężkimi jak gruz - w formie ogłoszenia na Facebooku o chęci sprzedania mieszkania. "Śmierdzącą urzędniczą gnojówkę" oskarża o prześladowanie Mieszkowskiego za niedostosowanie się do ich norm elegancji, nie pozwalających na przychodzenie na premiery w dżinsach. Dostało się radnej województwa zasiadającej w wydziale kultury oraz byłemu ministrowi kultury, czyli małżeństwu Barbarze i Bogdanowi Zdrojewskim. Strzępka tłumaczy, że faza rozmawiania i wiary w skuteczność dyskusji o kulturze już się skończyła - teraz zaczyna się wojna. Zwolnienie Mieszkowskiego wywołało gorycz wielu ludzi teatru oraz sympatyków sceny i dla wielu jest źródłem niewesołych wniosków dotyczących kulturalnej kondycji miasta oraz jego gotowości do sprawowania już za półtora roku funkcji Europejskiej Stolicy Kultury.

Popsute szanse

Od kilku miesięcy Wrocław rzeczywiście mierzy się z falą krytyki za beznadziejny stan przygotowań do rocznego święta kultury. Już teraz wiadomo bowiem, że nie udaje się zupełnie realizacja idei zaangażowania obywatelskiego przy tworzeniu programu. I choć olbrzymim zainteresowaniem współtworzeniem ESK wykazali się wrocławianie tuż po zdobyciu tytułu - powstała nawet ORKa, czyli Obywatelska Rada Kultury, zrzeszająca osoby gotowe na wolontaryjne zaangażowanie w stolicę i pragnące wspierać "obywatelskość" tej imprezy. Impet obywatelski powoli gasł. A dziś już wiadomo, że program zostanie zrealizowany według przepisów nie liczących się z oczekiwaniami, sugestiami i pomysłami masy "odbiorców". Niewykluczone jednak, że twórcy kultury Wrocławia i władze miasta zdołają odwróconych i zobojętniałych mieszkańców zainteresować programem festiwalu na nowo, za pomocą obietnicy rozdawania 500 nagród rzeczowych: czytników książek, darmowych biletów na imprezy, albumów, książek, w czasie 500 dni oczekiwania na 1 stycznia 2016 i w rezultacie okażą się strategami i mistrzami deadlinu. Jednak to nie urzędnicy miejscy odpowiadają za fatalne potraktowanie dyrektora Mieszkowskiego, którego odejście będzie uszczerbkiem dla ESK. O wrocławskim Teatrze Polskim decyduje Urząd Marszałkowski.

Dyrektor pod prądem

Powodem zwolnienia dyrektora jest ogromne zadłużenie placówki. Zła sytuacja finansowa wyraża się w zapowiedziach odcięcia prądu i wypowiedzenia umów na dzierżawę od PKP drugiej sceny teatralnej umieszczonej na Dworcu Świebodzkim. Zdaniem wicemarszałka Radosława Mołonia dyrektor nieracjonalnie gospodarował pieniędzmi. Tymczasem Mieszkowski od dawna apelował o większe dofinansowanie, zwracał uwagę, że z otrzymywanych dotacji ledwie udaje się utrzymać zespół oraz infrastrukturę I tak jak Monika Strzępka uznaje odwołanie za niesprawiedliwe, chce się odwoływać, przyłącza się do protestu pod hasłem: "Nie pozwolimy". Krzysztof Mieszkowski kieruje Teatrem Polskim od 2006 roku. Za jego kierownictwa powstało wiele niezwykłych, nagradzanych na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach spektakli, między innymi nieoceniona "Sprawa Dantona", czy "Tęczowa Trybuna. Współpracował nie tylko ze Strzępką i Demirskim, ale także z Janem Klatą, Krystianem Lupą.

Aktorzy teatru, współpracownicy, widzowie i sympatycy ślą do Urzędu Marszalkowskiego tysiące mejli z wyrazami sprzeciwu.