Artykuły

26 tomów w wersji polskojęzycznej oraz 17 tomów w wersji niemiecko-angielskiej. Po blisko 50 latach Polskie Wydawnictwo Muzyczne zakończyło pracę nad wydaniem krytycznym Dzieł Karola Szymanowskiego. Monumentalne i unikatowe przedsięwzięcie wydawnicze PWM-u zamknęła publikacja partytury opery "Hagith".

To opracowanie (podobnego doczekał się w Polsce tylko Fryderyk Chopin) to efekt pracy wielu osób, a głównie Teresy Chylińskiej, która jako muzykolog była redaktorem naukowym owej edycji od samego początku, od tomu, zawierającego partyturę "Stabat Mater".

Historię półwiecznych prac nad Szymanowskim przypomniano w sobotę w noszącej imię Szymanowskiego Filharmonii Krakowskiej, przed koncertem jego muzyki. Gościli byli redaktorzy naczelni PWM: prof. Mieczysław Tomaszewski, który z tą ideą wystąpił w połowie lat 60., prof. Leszek Polony, Andrzej Kosowski, obecnie dyrektor Instytutu Muzyki i Tańca, jak i kierujący PWM-em dr Daniel Cichy.

Wielkie święto

- To wielkie święto polskiej muzyki i muzykologii, chwila, na którą długo czekaliśmy - mówił dr Daniel Cichy. - Nareszcie możemy ogłosić światu, że kolejny z polskich klasyków doczekał się wydania dzieł w formie najbliższej artystycznym intencjom twórcy. Wierzę, że finał prac wydawniczych stanie się początkiem nowego rozdziału w obecności muzyki tego kompozytora w koncertowym życiu.

Spotkanie było okazją do podkreślania zasług Teresy Chylińskiej, co uczyniła także w liście do niej minister kultury, prof. Małgorzata Omilanowska.

- Ten komplet dzieł to powód do śpiewania hymnu - zwrócił się do Teresy Chylińskiej prof. Tomaszewski. To ona, jako pracownik PWM, dokonywała żmudnych kwerend w archiwach na całym świecie, jak i badań. Szukała rękopisów dzieł Szymanowskiego w Sankt Petersburgu, Londynie, Paryżu, Chicago, Nowym Jorku i Waszyngtonie.

Podróże komiwojażera

- To nie miało nic wspólnego z metodyką naukowych poszukiwań, jeździłam śladami Karola jak komiwojażer i skupowałam rękopisy, a ludzie, widząc taką zakręconą facetkę, pomagali. Najwięcej rzeczy odnalazłam w USA, w tym partyturę "Słopiewni". W Paryżu z kolei - rekopis rozdziału zaginionej powieści Szymanoskiego "Efebos" - mówi nam Teresa Chylińska.

Odnajdywała też listy kompozytora, które po latach zebrała w wielotomowej edycji. Jest też autorką 3-tomowej monografii kompozytora. - Mamy wszystko, co spłynęło spod pióra Karola, jeśli idzie o nuty i słowa, czyli cały Karol pisany, jest już Karolem drukowanym. Na tym nie koniec. Jeszcze w tym roku nakładem oficyny Musica Iagellonica ukaże się książka tej autorki o Stanisławie Szymanowskiej. - Ona i Karol to były bliźniaki muzyczne.

Tytuł: "Stanisława Szymanowska", podtytuł to jej wyznanie: "Prowadziłam intensywne życie i bardzo moje życie lubiłam". Gdy zauważam, że takie wyzwanie mogłaby poczynić również autorka tej książki, Teresa Chylińska protestuję: - Szymanowska miała życie dramatyczne i niezwykle skomplikowane... A moje życie to była przyjemność. To cudowne, że miałam pracę, która dawała mi radość i satysfakcję. Za co tu mnie nagradzać, za co chwalić? Za to, że taka frajda trafiła mi się w życiu?

Dodajmy, że w sobotę do wielu nagród i laurów, jakie zebrała Teresa Chylińska, doszedł Medal Ad Honorem, przyznawany przez PWM osobom szczególnie zasłużonym dla tej oficyny. Wręczył go prezes Adam Radzikowski.

Czy zwieńczenie edycji dzieł Szymanowskiego to już koniec badań nad tym twórcą? Kobiety Szymanowskiego - Na pewno pozostał do opracowania jeden wielki i piękny temat - kobiety w życiu Karola Szymanowskiego. I nie ma to nic wspólnego z epatowaniem erotyzmem, a jeśli już to - duchowym. On bez kobiet by nie przeżył, to był absolutnie składnik niezbywalny jego psychiki - mówi najwspanialsza badaczka twórczości i życia autora "Harnasi".

Czy podaruje nam i tę opowieść?