Artykuły

Ukazała się 13. publikacja z serii "Czarna Książeczka z Hamletem", która wydawana jest w ramach WROSTJA. Bohaterem książki Katarzyny Flader-Rzeszowskiej "Wędrowanie. Jednoosobowy teatr Wiesława Komasy" jest wybitny aktor recytator, reżyser i pedagog

. Węrowanie Wiesława Komasy określają zarówno spektakle zespołowe, poetyckie koncerty słowa, jak i praca pedagogiczna. Zasadniczy wpływ ma na nie także teatr jednego aktora. Dla Komasy monodram to spotkanie z drugim człowiekiem, to zmaganie się poprzez scenę ze światem i samym sobą. Jego aktorstwo zawsze niesie jakiś problem, wartości, o które artysta chce i musi walczyć.

***

"Czarna Książeczka z Hamletem" wydawana jest w ramach Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora przez Wrocławskie Towarzystwo Przyjaciół Teatru i Ośrodek Kultury i Sztuki

***

Wiesław Komasa

(ur. 15 stycznia 1949 roku w Nowym Wiśniczu) - aktor teatralny, filmowy, dubbingowy, recytator, reżyser, pedagog. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie dostał angaż w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Jego pierwszą rolą był Albin w Ślubach Panieńskich w reż. Macieja Prusa (1971). Po dwóch sezonach rozpoczął pracę w Teatrze Nowym w Poznaniu (1973--1988), gdzie dyrekcję obejmowała Izabella Cywińska. Na ekranie zadebiutował w roku 1975 w filmie Kazimierz Wielkich (reż. E. i Cz. Petelscy) W latach 1980-1986 współpracował z Teatrem im. Andrzeja Jawienia Krystyny i Celestyna Skołudów. W roku 1988 przeniósł się do Warszawy. Należał do zespołu Janusza Wiśniewskiego (rola w Olśnieniu). W tym samym roku rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (obecnie Akademia Teatralna), z którą związany jest do dziś. W latach 2003-2004 pracował na etacie w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana.

W teatrze jednego aktora debiutował spektaklem Wołający (1971), opartym na kolażu utworów poetyckich i fragmentach Księgi Eklezjasty. Rok później przygotował Moją bajkę na podstawie fragmentów utworów Hessego, Tagorego, Stachury, Konwickiego. W 1973 roku przedstawił Odejście Kaina - poemat Marianny Bocian. Łącznie w swoim artystycznym dorobku ma 7 spektakli jednoosobowych (Z kilkoma małymi poprawkami 1975; Moje źródła 1986; Dopokąd idę 2003; Yorick, czyli spowiedź błazna 2006). Jego żona Gina Łopacińska jest śpiewaczką. Występowała z zespołem Spirituals and Gospel Singers. Mają czworo dzieci: Marię, Szymona, Zofię i Jana (reżysera i scenarzysty filmowego).

Za całokształt pracy artystycznej i pedagogicznej w 2011 roku Wiesław Komasa otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2012 Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczył go Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Katarzyna Flader-Rzeszowska

Historyk teatru, wykładowca akademicki. Ukończyła Wydział Wiedzy o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza oraz Wydział Nauk Historycznych i Społecznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, absolwentka Podyplomowych Studiów Humanistycznych w Polskiej Akademii Nauk. Doktorat uzyskała w Instytucie Sztuki PAN. Obecnie wykłada na Komunikacji Medialno-Kulturowej UKSW. Jest zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika "Kultura-Media-Teologia", współpracuje z miesięcznikiem "Teatr". Wielokrotna laureatka konkursów recytatorskich. W teatrze jednego aktora zadebiutowała spektaklem Oczami mojej żony na podstawie Wesel w domu Bohumila Hrabala. Jest autorką książek Promieniowanie rapsodyzmu. W kręgu myśli i praktyki teatralnej Mieczysława Kotlarczyka (Warszawa 2008), Miejsca teologiczne w kulturze wizualnejm(Kraków-Warszawa 2013), współredaktorką publikacji Jan Paweł II człowiek kultury (Kraków 2008), Słowo w kulturze współczesnej (Warszawa 2009) i innych. Od lat obserwuje i opisuje ruch teatrów jednego aktora