Rozbrojenie
W teatrach VIP-y nie mają lekkiego życia. Architektura dzisiejszych sal teatralnych nie przewiduje dla nich specjalnego miejsca, w którym poczuliby się bezpiecznie. Nawet w odnowionym Teatrze Narodowym prezydent musi siadywać z boku, na balkonie. Stwarza to oczywiście wiele problemów związanych z ochroną Bardzo Ważnych Głów. Ostatnio żona pana prezydenta Jolanta Kwaśniewska odwiedziła Akademię Teatralną przy ul. Miodowej, aby obejrzeć przedstawienie studentów wydziału aktorskiego "W małym dworku" według Witkacego. Kiedy jednak okazało się, że w sztuce pada strzał z pistoletu, ochrona pani prezydentowej postawiła stanowcze weto. Jak donoszą mi z dwóch niezależnych źródeł, aktorzy uradzili zamarkować strzał i tego wieczora ze sceny zamiast huku doleciało tylko symboliczne "pif-paf". Obawy ochroniarzy są zupełnie zrozumiałe. W podobnych okolicznościach zginął przecież prezydent Stanów Zjednoczonych Abraham Lincoln, zastrzelony ze sceny przez aktora podczas spektaklu. Rozumiemy, że w Pałacu Prezydenckim nie chcą dopuścić do powtórzenia tej smutnej historii, stąd reakcja ochrony. Ale przecież na samym Witkacym nie można poprzestać. Kawał repertuaru domaga się przeróbek, tak aby prezydencka rodzina już zawsze czuła się w teatrze bezpiecznie. Trzeba będzie, niestety, zdjąć ze ściany strzelbę Stanisławskiego. Rozbrojony Wujaszek Wania już nie wypali do Sieriebriakowa. Czajka będzie fruwać swobodnie, nie będzie z czego ptaka ustrzelić. "Karabiny pani Carrar" i "Dzika kaczka" nie wchodzą w grę. "Kariera Arturo Ui" też, chyba że gangsterzy zamiast strzelać, będą rzucać w siebie kalafiorami. Nie mówiąc już o takich kanonadach, jak "Noc listopadowa" czy "Nie-Boska komedia". Zresztą nie tylko broń palna powinna pójść do depozytu. A biała? Nie ma wyjścia: Cyrano de Bergerac swoją szpadę na zawsze musi zostawić za kulisami. Na bramce z wykrywaczem metali szanse ma tylko Otello. Maur jak wiadomo dusił rękami.
