Artykuły

30 października na Nowej Scenie Teatru Muzycznego odbędzie się premiera autorskiego spektaklu Agaty Dudy-Gracz "Kumernis, czyli o tym, jak świętej panience broda rosła". Spektaklom przedpremierowym towarzyszyć będzie wykład otwarty "Teatralne winy. O ikonach grzechu".

Podczas wykładu zapoznamy się z tematyką spektaklu, który inspirowany jest życiorysem świętej Kumernis (Wilgefortis), której z miłości do Boga i ze strachu przed ludzką miłością, wyrosła broda. Spektakl jest współczesnym apokryfem tej historii. Opowiada o apokalipsie całej społeczności. O szukaniu miłości i prawdy. O grzechu i potrzebie znalezienia sensu życia. O tym, co ludzie sobie nawzajem mogą zgotować w imię zasad i poczucia racji. Wykład będzie próbą odpowiedzi na pytania: Co znaczy świętość? Czy świat jest święty czy nikczemny? Co jest święte, a co jest złe? Czy pożądamy świętości i doskonałości? Czy święci są dla nas i przez nas wytworzeni?

Zachęceni wielkim talentem reżyserskim Agaty Dudy-Gracz, która realizuje spektakl według swojego autorskiego tekstu, z niezwykłymi kreacjami aktorów: Doroty Kowalewskiej, Reni Gosławskiej, Magdaleny Kumorek, Katarzyny Wojasińskiej oraz Rafała Ostrowskiego i Cezarego Łukaszewicza, spektakl, który oprawiony będzie piękną muzyką Łukasza Wójcika, spektakl śmieszny i nieśmieszny... postanowiliśmy rozszerzyć naszą działalność teatralną o zorganizowanie wykładu otwartego dla wszystkich chętnych.

***

25 października 2015r. godz. 17.00

Miejsce: Scena Kameralna Teatru Muzycznego w Gdyni

Czas trwania: 60 minut

Prowadzący: Michał Pabian

Ilość osób ograniczona. Zgłoszenia na adres: a.borowiak@muzyczny.org lub sms 502-29-29-01.

***

Michał Pabian - dramaturg, twórca adaptacji teatralnych, językoznawca. Na stałe związany z Teatrem Nowym w Poznaniu. Interesuje się kolażem literackim i strategiami "mówienia" w dramatycznych formach scenicznych. Dramaturg Teatru Polskiego w Szczecinie. Oddany współpracownik Wojtka Klemma i Piotra Ratajczaka. Do tej pory miał przyjemność współpracować z Marcinem Liberem, Cezim Studniakiem, Marcinem Wierzchowskim, Natalią Korczakowską. Autor tekstów dramatycznych wystawianych m.in. w Teatrze Śląskim, Teatrze Nowym w Poznaniu, Lubuskim Teatrze Dramatycznym. Wykładowca w Studium Aktorskim STA w Poznaniu, gdzie prowadzi prowadzi zajęcia z retoryki i gramatyki komunikacji. Fascynuje się językiem Doroty Masłowskiej i Adama Mickiewicza, romantycznie godząc niekiedy nowoczesność i historię.

***

Nie ma zła w ogóle, nie ma dobra w ogóle. Nie ma ich, choć istnieją heroicznie tworzone opowieści o tym, by dało widzieć się świat wyraźny, możliwy do sprawiedliwej oceny. Świat niekoniecznie rozważany. Święty albo nikczemny. Albo inaczej - świat przepełniony świętością albo upadły ciężarem zła. Świetliście niebiański lub czerwony od krzywdy. Świat jak z obrazu, zatrzymanego w bezczasie momentu, który potrafimy opisać z dumną pewnością. Świat zapomnianych pytań dlaczego i prostych wytłumaczeń, wypowiadanych bez zawstydzenia raz po raz "bo tak". Ale przecież jesteśmy jednak historią, nasze sądy, przeświadczenia są elementami jakiejś gigantycznej opowieści, w jakiej tkwimy, pragnąc nazywać nawet to, co niezrozumiałe. Opowieści o tym, co święte i martwe ale i bezpieczne. I o tym co złe, prześladujące ale i gwałtowne.

Do tego wierzymy, że nasze istnienie jest winą, bo zmienia, bo mozolnie zmaga się z napotykaną rzeczywistością, walczy z wszystkim, co śmiertelne, niszcząc to, co niebiańskie. Pożądamy świętości i doskonałości, jednocześnie z wrodzoną pokorą nie doceniając, że samo istnienie nasze jest wielkim darem. A przynajmniej istnieje możliwość by się nim stało. Tkwimy w poczuciu winy i wyobcowania wobec tych, których tą samą naszą historią nazwaliśmy świętymi. I układamy biedne nasze skalane winne losy.

Czy jednak zdarza nam zapytać się o to, co znaczy świętość. Zapytać bez lęku i uniżenia. Nawet szczerze zwątpić w katastrofalnie niedostępne określenie 'świętości'. Jak można porównywać się do kategorii, o które nie pytamy, w które nie wątpimy.

Święci winni są naszych małostek, wyróżniani po to, byśmy w pełni wierzyć mogli w naturę grzechu i nieumiejętności.

Święci niczym nasze marzenia określają te stany, których osiągnąć samodzielnie nie potrafimy.

Święci są jak prawo wspólnoty, które gwarantuje stałość dobra przy nieokreślonym złu.

Święci są dla nas i przez nas wytworzeni.

Ludzkie zmagania w końcu i tak lądują w myślach o katastrofie, nieuniknionej katastrofie istnienia. Wizja tragicznego końca powstrzymuje życie, choć nie gwarantuje śmierci. W histerycznych wyrzeczeniach przybliżamy się złu, w które wierzymy, że bliższe jest człowieczeństwu niżli dobro.

I tak układamy świat ze świętych i złoczyńców, martwych i pamiętanych, niedoścignionych i szaleńców. Choć gorliwe wierzymy, że nie ma dobra w ogóle i nie ma zła w ogóle.

***

Jedna z najlepszych, polskich reżyserek Agata Duda-Gracz przygotowuje niezwykle emocjonalny a zarazem odważny spektakl dla wszystkich, którzy w Teatrze Muzycznym szukają czegoś więcej niż rozrywki.

"Kumernis" to historia młodej dziewczyny, która rozczarowana miłością do ukochanego Cyryla i otaczającą ją rzeczywistością postanawia zostać... świętą.

Na specjalnie zaaranżowanej Nowej Scenie powstaje imponujących rozmiarów ikona - obraz na którym rozgrywać się będzie akcja sceniczna spektaklu. To pierwsze przedstawienie w naszym teatrze, gdzie cała muzyka wykonana będzie wyłącznie w oparciu o ludzkie głosy.

W roli tytułowej zobaczymy Magdalenę Kumorek - aktorkę i wokalistkę, znaną szerszej publiczności z serialu "Przepis na życie". Jej ukochanego Cyryla zagra Cezary Łukaszewicz występujący m. in. w serialu "Aż po sufit!"

"Kumernis" - spektakl dla wszystkich, którzy w teatrze muzycznym poszukują czegoś więcej niż rozrywki.

"Kumernis" - spektakl, jakiego jeszcze nie było! Imponująca scenografia w postaci "żywego obrazu", oryginalna muzyka wykonywana wyłącznie przez głosy ludzkie oraz odważna i nowoczesna reżyseria Agaty Dudy-Gracz.