Artykuły

Dramat "Maria Skłodowska-Curie" z Karoliną Gruszką w roli głównej będzie miał światową premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto. To jedna z najważniejszych dorocznych imprez poświęconych kinematografii. 41. edycja potrwa od 8 do 18 września.

Opowiadający o życiu noblistki film zostanie zaprezentowany 9 września - poinformował dystrybutor, Kino Świat, który do kin w Polsce ma wprowadzić ten obraz w lutym.

Skłodowska-Curie (1867-1934) to jedyna kobieta, której przyznano Nagrodę Nobla dwukrotnie. W 1903 r. razem z mężem Piotrem Curie i fizykiem Henri Becquerelem otrzymała Nobla z fizyki za badania nad promieniotwórczością. W 1911 r. nagrodzono ją w dziedzinie chemii za prace nad chemicznymi i fizycznymi właściwościami polonu i radu oraz prace dotyczące metod wyodrębniania, oczyszczania i pomiaru aktywności pierwiastków promieniotwórczych.

Film "Maria Skłodowska-Curie" jest wspólną produkcją Polski, Niemiec, Francji i Belgii. Za reżyserię odpowiada Francuzka Marie Noelle.

Tytułową rolę zagrała Karolina Gruszka. W obsadzie są też m.in.: Daniel Olbrychski (jako Emile Amagat, zagorzały przeciwnik Marii) i Izabela Kuna (Bronisława Skłodowska, siostra Marii) oraz aktorzy francuscy (Andre Wilms, Charles Berling) i niemieccy (Sabin Tambrea, Samuel Finzi).

"Maria Skłodowska-Curie" to nie tylko wierna faktom opowieść o niesamowitym życiu naukowca (...), ale przede wszystkim portret niezwykłej kobiety, która dzięki swojej inteligencji i wiedzy oraz nieprzeciętnym umiejętnościom zdołała przekonać do siebie świat nauki, od zawsze zdominowany przez mężczyzn" - tak produkcję opisuje dystrybutor.

Zdjęcia do "Marii Skłodowskiej-Curie", których autorem jest Michał Englert, realizowano w okresie od maja do lipca 2015 r. w Paryżu, Brukseli, Monachium oraz w Łodzi, Krakowie i Łebie.

Gatunkowo film określany jest jako dramat kostiumowy. Twórcami kostiumów są Cristobal Pidre i Florence Scholtes z Belgii. Za charakteryzację odpowiadają Waldemar Pokromski i Mira Wojtczak.

Producent Mikołaj Pokromski określa film o Skłodowskiej-Curie jako "intymny portret niezwykłej kobiety". "Będzie to opowieść o jej smutkach i radościach, chwilach triumfu, jak i porażkach nie tylko w świecie nauki, ale przede wszystkim w jej życiu prywatnym i rodzinnym. To przez ten pryzmat chcemy ukazać nieznaną dotąd twarz naszej bohaterki" - podkreślił producent.

Maria Skłodowska urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie jako piąte dziecko Bronisławy i Władysława Skłodowskich. W wieku 15 lat ukończyła - ze złotym medalem - Żeńskie Gimnazjum Rządowe w Warszawie. Interesowała się socjologią, matematyką, fizyką, literaturą, pisała wiersze. Po ukończeniu nauki w gimnazjum udzielała korepetycji, zapisała się także na wykłady tajnej uczelni "Latającego Uniwersytetu", gdzie poznawała nauki przyrodnicze i socjologię. Później przez trzy lata pracowała jako guwernantka dzieci państwa Żorawskich w majątku Szczuki.

Pierwsze kroki naukowe Skłodowska stawiała w pracowni fizycznej i laboratorium chemicznym, które znajdowały się w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Ponieważ działające na terenie Polski uniwersytety nie przyjmowały kobiet, w 1891 r. Skłodowska wyjechała do Paryża, gdzie na Sorbonie zapisała się na wydział nauk matematyczno-przyrodniczych. Zamieszkała u swojej siostry Bronisławy Dłuskiej i jej męża Kazimierza. W 1893 r. uzyskała licencjat z nauk fizycznych z oceną "bardzo dobrze", a rok później z matematyki z oceną "dość dobrze".

W kolejnym roku poślubiła 35-letniego francuskiego fizyka Piotra Curie, którego poznała w czasie wizyty u mieszkającego w Paryżu polskiego naukowca Józefa Wierusza-Kowalskiego. Ślub odbył się w merostwie Sceaux pod Paryżem. W podróż poślubną nowożeńcy wybrali się... rowerami.

W 1913 r. Skłodowska-Curie wzięła udział w otwarciu Pracowni Radiologicznej w Warszawie, a już po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozpoczęła starania o otwarcie w kraju Instytutu Radowego, którego wybudowanie - jak wspominała - było jej najgorętszym życzeniem. W 1925 r. noblistka uczestniczyła w uroczystości położenia kamienia węgielnego pod budowę Instytutu Radowego w Warszawie przy ulicy Wawelskiej. Rok później otrzymała tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.

W 1932 r. wzięła udział w otwarciu Instytutu. W czasie tej uroczystości zasadziła trzy pamiątkowe drzewa. Podróż ta była ostatnią, którą Skłodowska odbyła do rodzinnego kraju.

Noblistka zmarła 4 lipca 1934 r. w Passy we Francji, w wieku 66 lat. Przyczyną śmierci była złośliwa anemia o przebiegu piorunującym, poprzedzona chorobą popromienną. Pogrzeb odbył się 6 lipca na cmentarzu w Sceaux. Skłodowska-Curie spoczęła obok męża, który w 1906 r. zginął w wypadku, przejechany przez wóz konny na jednym z najbardziej ruchliwych skrzyżowań Paryża. W 1995 r. prochy małżonków spoczęły w miejscu pochówku francuskich bohaterów narodowych na paryskim Panteonie.