Artykuły

Od 1 czerwca funkcję dyrektora artystycznego w Teatrze im. Ludwika Solskiego, obejmuje pochodzący z Tarnowa, aktor, reżyser, Marcin Hycnar. W wieku 12 lat debiutował na deskach tarnowskiej sceny, w tytułowej roli w spektaklu "Mały Książę" inscenizowanym przez Cezarego Domagałę.

Kierownikiem literackim, także od 1 czerwca, została Agata Zdziebłowska.

***

MARCIN HYCNAR

Aktor, reżyser. Absolwent Wydziału Aktorskiego (2006) i Wydziału Reżyserii (2016) Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Wykładowca na Wydziale Reżyserii tej warszawskiej uczelni. W latach 2006-2016 aktor Teatru Narodowego. Od 1 czerwca 2017 dyrektor artystyczny Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.

Na scenie debiutował w wieku 12 lat na deskach Tarnowskiego Teatru im. Solskiego w tytułowej roli w Małym Księciu Antoine'a de Saint-Exupéry'ego inscenizowanym przez Cezarego Domagałę (1995).

W czasie studiów aktorskich współpracował ze stołecznym Teatrem Polskim - zagrał Donalbajna w Szekspirowskim Makbecie w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego (2005) i Telemacha w Odysei Homera, inscenizacji Jarosława Kiliana (2005).

W tym czasie po raz pierwszy wystąpił również w Teatrze Narodowym w roli Jacka Gołębia w 2 maja Saramonowicza, realizacji Agnieszki Glińskiej (2004). Rok później pokazał znakomity portret Fuksa w Gombrowiczowskim Kosmosie w scenicznej interpretacji Jerzego Jarockiego (także wersja telewizyjna - 2006).

Kiedy więc w 2005 roku grał w przedstawieniach dyplomowych warszawskiej Akademii Teatralnej, miał już spore doświadczenie - na szkolnej scenie z powodzeniem wcielił się w Plazmonika Blödestauga, bohatera Bezimiennego dzieła Witkacego w reżyserii Jana Englerta; interpretował postaci Tuzenbacha i Rodego w Trzech siostrach Czechowa w inscenizacji Agnieszki Glińskiej.

W Teatrze Narodowym przejmująco zagrał zbuntowanego intelektualistę Artura w Tangu Mrożka, realizacji Jerzego Jarockiego (2009, wersja telewizyjna - 2012). Współpracował tutaj z Agnieszka Glińską - był ironicznym Katurianem w Poduszycielu McDonagha (2006), złamanym przez wojnę młodym inteligentem Pawłem, bohaterem Pożegnań wg Dygata (2012), czy wreszcie groteskowym Szambelanem w Iwonie, księżniczce Burgunda Gombrowicza (2014). Grał w przedstawieniach Jana Englerta: Gustawa w Ślubach panieńskich Fredry (2007, wersja telewizyjna - 2017), Plazmonika Blödestauga w Bezimiennym dziele (2013); wcielił się także w postać Kordiana I w Kordianie Słowackiego, przedstawieniu przygotowanym w rocznicę 250-lecia Teatru Narodowego (2015). Współpracował z Arturem Tyszkiewiczem; zagrał Marka w kameralnym dramacie Mrok Bielińskiego (2008) i Kostryna w Balladynie Słowackiego (2009). Wystąpił jako Posłaniec w Szekspirowskim Wiele hałasu o nic w reżyserii Macieja Prusa (2008), tytułowy Lorenzaccio w dramacie de Musseta w inscenizacji Jacquesa Lassalle'a (2011) oraz Jonathan Harker w Nosferatu na motywach Draculi Stokera w reżyserii Grzegorza Jarzyny (2011). Na narodowej scenie można go oglądać również w poruszającej roli młodocianego władcy Karola IX w Królowej Margot Dumasa, przedstawieniu Grzegorza Wiśniewskiego (2012). W Teatrze Narodowym pracował z Piotrem Cieplakiem, grał Asesora najpierw w inscenizowanych czytaniach PAN TADEUSZ - wszystkie słowa (2015/2016), a następnie w sześciodniowym maratonie dwunastu ksiąg Pana Tadeusza (20-25 maja 2016). Wystąpił również w autorskim przedstawieniu Piotra Cieplaka Soplicowo - owocilpoS. Suplement, gorzkiej i pełnej czarnego humoru scenicznej refleksji nad Mickiewiczowskim poematem (2016).

Pracował nad twórczością Ireneusza Iredyńskiego - w Teatrze Narodowym zagrał Pana w Kreacji, spektaklu Bożeny Suchockiej (2010), z kolei w Teatrze Polskiego Radia wyreżyserował Słuchowisko tego autora (wystąpił w nim także w roli Realizatora, 2014).

Współpracował z warszawskim Teatrem Syrena, gdzie z powodzeniem grał w repertuarze komediowym - był m.in. Lawrencem w spektaklu Lawrence & Holloman Panycha w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza (2011). Ponownie spotkał się z tym reżyserem kreując rolę Claude'a w przedstawieniu impresaryjnym Tito Productions Imię (2014)

Występował także w teatrze radiowym, m.in. wcielił się w postać Szekspirowskiego Hamleta w przedstawieniu przygotowanym przez Waldemara Modestowicza (2011). W Teatrze Polskiego Radia wyreżyserował Piwnicę Sylwii Chutnik (2014), Morderstwo w hotelu Santa Caterina Iredyńskiego (2015) oraz Dom tajemnic Grabińskiego (2016).

Jako reżyser debiutował w warszawskim Och-Teatrze z aktorami Teatru Montownia, przygotował wówczas opowiadający o sensie sztuki i aktorstwa Aaa zatrudnimy starego clowna Vinieca (2011). Rok później na scenie Teatru Polonia wyreżyserował monodram w wykonaniu Anety Todorczuk-Perchuć Matka Polka terrorystka Wasilewskiej (2012).

W 2013 roku w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie wziął na warsztat psychologiczny thriller W mrocznym rocznym domu Amerykanina Neila LaBute'a. Na deskach warszawskiego Teatru Powszechnego zrealizował monodram Kolorowa, czyli biało-czerwona Przybyły (2013), a następnie zaprawiony humorem i goryczą komediodramat Jakobi i Leidental Hanocha Levina (2014).

W ostatnich latach zaadaptował na scenę i wyreżyserował, mówiące o ludzkich tęsknotach i niespełnieniach Opowiadanie brazylijskie wg Iwaszkiewicza (Teatr Narodowy, 2014), pokazał współczesną interpretację mitu wielkiej miłości - Romea i Julię Shakespeare'a (Teatr im. Słowackiego w Krakowie, 2015). Ze studentami Akademii Teatralnej przygotował spektakle dyplomowe Tonacja blue Hare'a (2014) i Opowieści o zwyczajnym szaleństwie Zelenki (2016).

W mijającym sezonie wyreżyserował Opowieść zimową Williama Shakespeare'a na Dużej Scenie Teatru Narodowego w Warszawie

Marcin Hycnar ma na swoim koncie także role w spektaklach Teatru Telewizji. Zagrał m.in.: Żelazko w Od dziś będziemy dobrzy Pawła Sali (2004), Martina w Pieniądzach i przyjaciołach w reżyserii Agnieszki Glińskiej (2005), Wnuczka w Dobrze Tomasza Mana (2006) oraz Michaela Ben Szakeda w Rzeczy o banalności miłości Liebrecht w reżyserii Feliksa Falka (2012).

Występował na dużym ekranie jako Marian w Ogrodzie Luizy w reżyserii Macieja Wojtyszki (2007), Bartek w Drzazgach Macieja Pieprzycy (2008) i KOR-owiec Rysiek w Wałęsie. Człowieku z nadziei Andrzeja Wajdy (2013). Grał w serialach, m.in. Pawła Zwoleńskiego w Barwach szczęścia (2007-2015).

Jego sztuka dramatyczna Sieroty z Waterknees została opublikowana w miesięczniku poświęconym dramaturgii współczesnej Dialog (nr 7-8/2014).

Marcin Hycnar jest laureatem wielu nagród.

Otrzymał główną nagrodę aktorską za rolę Plazmonika Blödestauga w Bezimiennym dziele Witkacego w reżyserii Jana Englerta w Akademii Teatralnej w Warszawie na Festiwalu Szkół Teatralnych ISTROPOLITANA PROJECT w Bratysławie (2006). Zdobył Grand Prix za wybitną osobowość sceniczną, nagrodę publiczności, nagrodę dziennikarzy, nagrodę Jana Machulskiego oraz nagrodę redakcji Gazety Festiwalowej "Tupot", a także wyróżnienie Szkoły Reduta Berlin na 24. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (2006). Został również uhonorowany Nagrodą im. Andrzeja Nardellego Sekcji Krytyków ZASP za najlepszy debiut aktorski sezonu 2005/2006, za rolę Fuksa w Kosmosie Gombrowicza w reżyserii Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym (2006).

Jest dwukrotnym laureatem Feliksa Warszawskiego w kategorii "najlepsza pierwszoplanowa rola męska", został wyróżniony za role w Teatrze Narodowym: Marka w Mroku Bielińskiego w reżyserii Artura Tyszkiewicza (2008) i Karola IX w Królowej Margot Dumasa w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego (2013).

Otrzymał Nagrodę im. Leona Schillera za osiągnięcia w dziedzinie sztuki aktorskiej, m.in. za role Marka w Mroku i Artura w Tangu Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym (2010). Za rolę Artura został uhonorowany także Nagrodą im. Aleksandra Zelwerowicza (2010).

Jest laureatem Talentu Trójki w kategorii "Teatr" (2011) oraz dwukrotnym laureatem Grand Prix Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie: za tytułową rolę w słuchowisku Hamlet Shakespeare'a w reżyserii Waldemara Modestowicza (2012) oraz za rolę Artura w telewizyjnej realizacji Tanga Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego (2013).

Na Forum Młodej Rezyserii w Krakowie otrzymał II nagrodę za reżyserię spektaklu Jakobi i Leidental (2014).

Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2017).

***

Agata Zdziebłowska - absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie (2014 r.). Pracowała jako sufler i inspicjent w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy. Była asystentem reżysera w Teatrze Narodowym (Iwona, księżniczka Burgunda reż. A. Glińska, Białe małżeństwo reż. A. Tyszkiewicz, Opowiadanie brazylijskie i Opowieść zimowa reż. M. Hycnar), Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy (Cabaret reż. E. Pietrowiak, Miarka za miarkę reż. O. Korsunovas, Wizyta starszej pani reż. W. Kostrzewski, Sługa dwóch panów reż. T. Bradecki), Teatrze Żydowskim (Golem reż. A. Smolar), Akademii Teatralnej (Panny z Wilka i Szkice z Dostojewskiego reż. M. Komorowska, Opowieści o zwyczajnym szaleństwie reż. M. Hycnar) oraz w Teatrze Telewizji (Listy z Rosji reż. W. Kostrzewski).