Ernest Bryll o zmarłym Wiesławie Michnikowskim: potrafił przyćmić innych aktorów
Wielkiej klasy i bardzo wszechstronny aktor - tak o zmarłym Wiesławie Michnikowskim powiedział PAP poeta i dramaturg Ernest Bryll. Grając nawet bez tekstu potrafił sprawić, że widownia szalała, i przyćmić innych aktorów - podkreślił.
- Wiesław Michnikowski zagrał w jednej z pierwszych moich ważniejszych sztuk "Po górach, po chmurach", która stała się zresztą bardzo popularna. Sztuka była grana w Krakowie, ale także w Teatrze Axera (Teatrze Współczesnym, którego dyrektorem był Erwin Axer - PAP), gdzie pracował Michnikowski. Ta sztuka to była taka a la pastorałka i w niej była rola wołu, bez żadnego tekstu. "To ja wam pokażę jak to się gra, ja wam pokażę, kto tu będzie gwiazdą" - powiedział nam Michnikowski i tak zagrał tego woła, że "gasił" tą rolą wszystkich pozostałych aktorów - opowiadał PAP Bryll.
- Widownia szalała, ta rola była dowodem tego, że dobry aktor potrafi i bez tekstu zrobić wielką rzecz i zaistnieć jako wielka gwiazda. Bo inni aktorzy, którzy się za to brali, pozostawiali tę rolę bez większego znaczenia, a z Michnikowskim działy się po prostu rzeczy niebywałe - dodał.
Ernest Bryll zaznaczył też, że Wiesław Michnikowski był idolem jego pokolenia, gdy śpiewał piosenki w Kabarecie Starszych Panów. -Pracowałem wówczas w telewizji, i gdy Michnikowski zaśpiewał "Addio pomidory" to cała Polska oniemiała. Miał nieprawdopodobną umiejętność nadawania znaczenia każdemu ruchowi. To był aktor wielkiej klasy nie tylko w sensie teatralnym, ale także choreograficznym - był wyjątkowy, bardzo wszechstronny - powiedział Bryll.
Wiesław Michnikowski urodził się 3 czerwca 1922 r. w Warszawie. Egzamin w Szkole Dramatycznej Karola Borowskiego w Lublinie zdał w 1946 r. Był aktorem m.in. Teatru im. J. Osterwy w Lublinie, Teatru Komedia w Warszawie, Teatru Współczesnego w Warszawie, Teatru Polskiego w Warszawie.
Uważał się przede wszystkim za aktora teatralnego; zagrał wiele ważnych ról w niemal wszystkich polskich premierach Sławomira Mrożka m.in. w "Zabawie", "Tangu", "Emigrantach". Współpracował z plejadą największych polskich reżyserów i inscenizatorów, m.in.: Erwinem Axerem, Leonem Schillerem, Aleksandrem Bardinim, Konradem Swinarskim, Jerzym Kreczmarem, Andrzejem Łapickim, Zygmuntem Huebnerem.
Michnikowski zagrał w ponad 40 filmach. Do jego najbardziej znanych ról zalicza się postać Jej Ekscelencji w "Seksmisji" (1983) w reżyserii Juliusza Machulskiego. Zagrał też m.in. w "Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy" (1978) i w serialach "Jan Serce" (1981) i "W labiryncie" (1988-91).
Najsłynniejszą piosenką wykonywaną przez Michnikowskiego jest "Addio pomidory". Sam artysta bardziej cenił inne swoje utwory np. "Inwokację" zaczynającą się od słów "Bez ciebie jestem tak smutny...". (PAP)
