Artykuły

Od szeregu tygodni Żoliborz posiada swój teatr. Wprawdzie na razie niema jeszcze własnego gmachu i musi korzystać z użyczonej mu gościny, ale, jak nas informują, salę teatralną na własny użytek niebawem posiędzie i mocniejsze podstawy, na których będzie mógł oprzeć swoją egzystencję stałą. Posiadanie teatru zawdzięcza Żoliborz energji znakomitej artystki dramatycznej Ireny Solskiej, która zebrała dobry zespół artystów ożywionych zapałem i umiłowaniem sztuki i dała wraz z nim szereg przedstawień, chlubnie świadczących o zdolnościach kierowniczych p. Solskiej i o talentach jej artystów. Na pierwszy ogień poszła "Róża" Żeromskiego, potem "Gwałtu co się dzieje" Fredry, "Tamten" Zapolskiej. Obecnie w teatrze na Żoliborzu grana jest sztuka Kaysera "Dzień październikowy" - bodaj najlepszy, a stanowczo jeden z najlepszych utworów tego pisarza, którego talent może trochę rozwichrzony i nieskrystalizowany objawia się j/dr-ak w "Dniu październikowym" w sposób interesujący i żywy. "Dzień październikowy" Kaysera od początku do końca trzyma w napięciu uwagę widza. Wrażenie nie słabnie ani na chwilę, mimo jż sztuka cała utrzymana jest w djalogach, budowanych dość prymitywnie. Sam temat sztuki, owianej szczerą poezją, pełnej głębokich nastrojów, jest wysoce oryginalny i ciekawy. Gra artystów w teatrze Solskiej stoi na wysokim poziomie. Dało się to zauważyć już w poprzednio wystawionych sztukach. "Dzień październikowy" grany jest wręcz doskonale. Pierwsze miejsce z pośród artystów, należących do stałego zespołu, trzeba przyznać p. Rozmarynowskiemu, który z wiel kim umiarem artystycznym i szczerością odegrał rolę porucznika. Doskonały typ stworzył p. Kijowski. Bardzo dobre sylwetki: stryja i opiekunki Margarety dali pp. Brodzikowski i Sokoliczówna. Bolę Margarety grała p. N. Świerczewska, po raz pierwszy wogóle ukazująca się na scenie. Debiutantce należą się słowa szczerego uznania: grała bardzo ładnie, bardzo ujmująco i dyskretnie; ujawniła ona niewątpliwy talent, posiada przytem bardzo ładne warunki i dobrą dykcję.