Artykuły

Warszawa. Piotr Gliński ponownie wskazany na wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego

Sprawujący przez ostatnie cztery lata urząd wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński został w piątek kandydatem do ponownego objęcia tej funkcji. Gliński jest profesorem socjologii i magistrem ekonomii. W przeszłości trenował judo i startował w maratonach.

Z danych przekazanych przez MKiDN wynika, że w czasie kadencji Glińskiego nakłady na kulturę z budżetu państwa wzrosły o prawie 34 proc.

W czasie szefowania MKiDN Gliński wzbogacił także narodową kolekcję dzieł sztuki m.in. podpisując pod koniec grudnia 2016 r. z księciem Adamem Karolem Czartoryskim i Fundacją Książąt Czartoryskich umowę dot. zakupu zbiorów Książąt Czartoryskich. Wśród nich jest m.in. słynny obraz "Dama z gronostajem" Leonarda da Vinci.

W czasie urzędowania Glińskiego na stanowisku ministra kultury został wmurowany kamień węgielny pod budowę planowanego od dawna Muzeum Historii Polski, które ma być gotowe w pierwszej połowie 2021 r. Powołano także m.in. Muzeum Getta Warszawskiego, a od 2017 r. MKiDN jest współprowadzącym Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II Wojny Światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej.

Szef resortu kultury podjął się także współprowadzenia 12 nowych instytucji kultury, w tym m.in. Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk" im. Stanisława Hadyny, Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze" w Karolinie, Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie, Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego w Łomży, Teatru Muzycznego w Łodzi.

Za jego kadencji doszło do zmian w kierownictwie kilku ważnych muzeów, m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, którego szefowa dr Agnieszka Morawińska złożyła dymisję. Ostatecznie nowym dyrektorem placówki rok temu został prof. Jerzy Miziołek.

W czasie nadchodzącej kadencji ministra Glińskiego finał zapewne znajdzie sprawa nowego dyrektora Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie. W marcu dobiegła końca kadencja dotychczasowego dyrektora prof. Dariusza Stoli. Na nowego szefa placówki został ogłoszony konkurs, w wyniku którego jako kandydat został wskazany Stola. Minister kultury jednak nie powołał go, tłumacząc, że w sprawie Stoli pojawiły się nowe, "bulwersujące" informacje o jego działalności. Obecnie p.o. dyrektora muzeum jest Zygmunt Stępiński, który może pełnić te obowiązki do końca lutego 2020 r.

Jedną z decyzji Glińskiego jako szefa MKiDN było połączenie Muzeum II Wojny Światowej z Muzeum Westerplatte i Wojny 1939, gdzie w wyniku tego doszło do zmiany dyrekcji nowo powstałej placówki - Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Na mocy uchwalonej w wakacje specustawy na Westerplatte powstanie plenerowe muzeum, które ma lepiej upamiętniać bohaterstwo obrońców Westerplatte z 1939 r.

Gliński zdecydował także o powołaniu Instytut Dziedzictwa Solidarności (IDS) jako wspólnego przedsięwzięcie NSZZ "Solidarność" i MKiDN - IDS ma kultywować dziedzictwo Solidarności. Od końca 2018 r. trwał bowiem spór wokół Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku. MKiDN zdecydowało wtedy o powrocie w 2019 r. do podstawowej kwoty dotacji dla ECS, motywując to obserwowanymi od dłuższego czasu działaniami ECS, "które można interpretować jako niezgodne ze statutem tej instytucji, mających charakter polityczny".

W październiku 2019 r. zgodnie z zarządzeniem ministra kultury pod szyldem Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych rozpoczęła działalność instytucja powstała w wyniku połączenia studiów filmowych: "Kadr", "Tor", "Zebra", WFDiF oraz Studia Miniatur Filmowych. P.o. placówki został Włodzimierz Niderhaus, dotychczasowy dyrektor WFDiF.

"Dobrze, że realizujemy to, co należy robić. W obszarze dziedzictwa historycznego ja mam czyste sumienie. Zrobiliśmy bardzo dużo przez cztery lata" - mówił w wywiadzie dla Polskiego Radia Gliński. "Będziemy dalej systematycznie porządkowali polską historię" - podkreślił.

Piotr Gliński ma 65 lat, urodził się 20 kwietnia 1954 r. w Warszawie. Jest profesorem socjologii i magistrem ekonomii, wykładowcą akademickim, a w latach 2005-11 był przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Studiował w Instytucie Nauk Ekonomicznych oraz w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie ekonomii. Odbył studia doktoranckie w Zakładzie Badań nad Stylami Życia Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W 1984 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Habilitował się również w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w 1997 r. W 2008 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Od końca lat 70. związany z Instytutem Filozofii i Socjologii PAN. W latach 1997-2005 kierował Zakładem Społeczeństwa Obywatelskiego. Jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku i kierownikiem Katedry Socjologii Struktur Społecznych.

Od lat 80. był aktywny w pracach organizacji pozarządowych. Był m.in. współzałożycielem i wieloletnim prezesem Społecznego Instytutu Ekologicznego, współorganizował Ogólnopolskie Zjazdy Ruchu Ekologicznego. Był współzałożycielem i wieloletnim członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia KLON/JAWOR oraz współzałożycielem i wieloletnim członkiem komisji rewizyjnej oraz członkiem Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce.

W 2011 r. "za wybitne zasługi w działalności na rzecz budowania społeczeństwa obywatelskiego, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej" został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wielokrotnie przebywał na stażach zagranicznych, w tym w Uniwersytecie Stanforda na stypendium Fundacji Forda, prowadził wykłady na uczelniach europejskich. W latach 70. i 80. był działaczem opozycji demokratycznej i NSZZ "Solidarność" (m.in. w Komisji Interwencji i Mediacji Regionu "Mazowsze"). W roku 1997 startował do Sejmu z listy Unii Wolności w ramach Wyborczej Koalicji Liderów Ekologicznych. W latach 1998-2000 był członkiem UW. W 2003 r. brał udział w tworzeniu partii Zieloni 2004, do której jednak nie przystąpił.

Od 2010 r. współpracuje z Prawem i Sprawiedliwością. 15 lutego 2014 r. został Przewodniczącym Rady Programowej PiS, w której prowadził pogłębione prace studyjne zespołu ekspertów nad nowym programem tej partii.

W wyborach parlamentarnych w 2015 r. zdobył mandat poselski z okręgu łódzkiego - z pierwszego miejsca na liście PiS. Został wicepremierem, ministrem kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Beaty Szydło.

14 listopada 2017 r. został powołany na stanowisko przewodniczącego Komitetu do spraw Pożytku Publicznego. 11 grudnia tego samego roku ponownie objął urząd wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego. W czerwcu 2019 r. został przewodniczącym Komitetu Społecznego Rady Ministrów. W październikowych wyborach parlamentarnych uzyskał ponownie mandat poselski, otrzymując 43 626 głosów.

Gliński jest żonaty, ma córkę i syna. Jest bratem reżysera Roberta Glińskiego. W przeszłości trenował judo, startował w maratonach i krótszych biegach, biegał również na nartach.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji