Wrocław. "Plankton" poety Kierca
Najnowszy tom poezji wrocławskiego poety i aktora Bogusława Kierca trafił właśnie do księgarń. To już trzecia jego poetycka książka wydana przez Biuro Literackie. "Plankton" to 41 wierszy w dwóch częściach - w "Pobłyskiwaniach" i "Trzpiotaniach" poprzedzonych cytatami z utworów Adama Mickiewicza.
Agnieszka Kołodyńska: Woda to symbol życia, unosi się w niej tytułowy plankton - "plenny plankton plag". Czym jest ten plankton? Ożywczym pokarmem, czy wdzierającą się plagą?
Bogusław Kierc: Jednym i drugim. Dla mnie, mieszkającego - jak Jonasz - w brzuchu biblijnego wieloryba, to także plankton świetlisty.
Cytatami z Mickiewicza rozpoczynającymi "Pobłyskiwania" i "Trzpiotania" przywołuje Pan dzieciństwo. Pana wiersze to dziecięca zabawa promykami słów?
Dziecięca zabawa starca, który rozeznał jej śmiertelnie poważne sensy.
Dużo u Pana odwołań do Starego Testamentu, Ewangelii. To dla Pana ważna lektura?
Podstawowa i formująca moje bycie człowiekiem.
Pisze Pan o starcu - czasem jest on w okularach, czasem to dziad obrzydliwy. Drwi Pan ze starości, czy w ten sposób stara się ją oswoić?
Nie drwię ze starości. Podrwiwam z siebie, ze swoich uzurpacji i podwyższonych aspiracji - na wszelki wypadek, gdybym rzeczywiście miał się okazać, choćby tylko wobec siebie samego, uzurpatorem jakiejś nadzwyczajności aspirującej do niebiańskiego baldachimu. To nie znaczy, że drażni mnie moja starość. Nie chcę być ani o dzień młodszy.
W Pana wierszach jest dużo ruchu, gibkich, cielesnych postaci. Czy taki sposób obrazowania wiąże się z tym, że jest Pan aktorem?
Może. Nie wiem na pewno. Aktorstwo mocno eksponuje ciało i moja poezja jest także osobliwą postacią ciała, płynnego, lotnego, ciekłego, wrażliwego na inną cielesność.
Tomik zamyka Pana zdjęcie w koronie wyciętej ze skórki pomarańczy. To wyraz Pana dystansu do siebie jako człowieka i artysty?
Tak. Jestem wobec siebie z dystansem, ale, jak Pani widzi, ukoronowany; a może są to rogi apokaliptycznej bestii albo płomyki Pięćdziesiątnicy?
Bogusław Kierc - (ur. 1943) poeta, dramaturg, aktor, reżyser, pedagog. Edytor utworów Rafała Wojaczka. Zadebiutował w 1971 roku tomem "Nagość stokrotna". Ostatnio opublikował tomy "Zaskroniec" (2003) i "Szewski poniedziałek" (2005). Jest laureatem Nagrody PolCul Foundation i Medalu im. Anny Kamieńskiej
