Tego stylu żal
Odszedł Jeremi Przybora. Mistrz słowa, magister elegantarium, zmysłowy piewca najbardziej ludzkich żądz. Bez Niego pejzaż polskiej kultury staje się jeszcze bardziej siermiężny.
Ostatnie lata nie były dla Niego łatwe. Śmierć żony, choroba nie pozwalały Mu już pracować tak intensywnie jak dawniej. Mimo to przyjaciele wierzyli, że nie powiedział ostatniego słowa. Janusz Józefowicz marzył, by właśnie Przybora zaadaptował dla niego "Romea i Julię". Niestety, stan zdrowia Starszego Pana uniemożliwił realizację tych planów. Warszawscy widzowie nie będą mogli podziwiać niezrównanej lekkości słowa i dowcipu, które ostatnio bawiły ich w musicalu "Piotruś Pan". Jeremi Przybora napisał do niego libretto.
Wiele lat wcześniej podbił serca Polaków, tworząc (z Jerzym Wasowskim) telewizyjny Kabaret Starszych Panów. Był rok 1958. Subtelny żart, nie stroniący od drobnych aluzji politycznych, stał się niezwykłą lekcją kultury.
Dwóch przyjaciół zniewalało urokiem wśród czarno-białych dekoracji. Oswajało z seksapilem Kaliny Jędrusik, ognistym temperamentem Ireny Kwiatkowskiej i smutkiem Wiesława Michnikowskiego.
- Kabaret Starszych Panów był początkowo bardzo źle przyjęty - wspominała niegdyś dla ŻW Irena Kwiatkowska. - Nie rozumiano abstrakcyjnego humoru. Z czasem widzowie nauczyli się doceniać ten nasz lekko zwichrowany dowcip.
Piosenka to klinek na spleenek, / Na brzydki bliźniego uczynek, / Na braczek rzucony na rynek, / Na taki jakiś nie taki ten byt - pisał Jeremi Przybora i za te wszystkie teksty rozświetlające "nie taki ten byt" pokochały go także następne pokolenia. Nie tworzył dla elit, bo pracując w radiu i telewizji zwracał się do masowego odbiorcy, zaszczepiając mu sympatię dla wyrafinowanej rozrywki. Odchodząc w czwartkową noc, nie wszystek umarł.
I dziś wśród młodych ludzi znaleźć można wielbicieli Kabaretu Starszych Panów, dzieci wychowane na musicalu "Piotruś Pan", widzów, którzy chętnie jeszcze raz obejrzeliby spektakl "Zimy żal".
Pozostaje im dziś zanucić słowa Mistrza: Bez ciebie jestem za krótki na długą drogę przez świat. / Bez ciebie jestem malutki i wytłuc może mnie grad?...
