Kraków. Serdeczna poczta Kęstowicza i Zbijewskiej
Bardzo niedawno temu zmarł Zygmunt Kęstowicz - aktor warszawski, wileński i krakowski. I właśnie wtedy, gdy przez pięć lat występował na scenie dwóch naszych teatrów, red. Krystyna Zbijewska wydrukowała z nim wywiad w "Dzienniku Polskim", jeden z pierwszych w jej cyklu "Aktorzy Krakowa".
Kiedy po wielu latach przypadkiem spotkali się znów, odkryli, że mają odwrócone inicjały Z.K. i K.Z., co zainspirowało aktora do podjęcia w r. 1968 korespondencji z dziennikarką. Nadsyłał listy bardzo długo i niemal regularnie, po czym adresatka - zawołana archiwistka i entuzjastka teatru - zdecydowała się wydać je w formie książki.
Powstał starannie wydany tom "Zygmunt Kęstowicz. Na obrotowej scenie życia" (Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa), zawierający mnóstwo anegdot i impresji oraz wspomnień z działalności zawodowej pana Z.K., który w trybie epistolograficznym opowiedział pani K.Z. o swej pracy na scenie, na ekranie, w radiu i telewizji oraz o aktywności charytatywnej dla dzieci.
W końcu jednak każdy aktor z długoletnim stażem miałby co opowiadać o swym życiu na obrotowej scenie, lecz książka listów Kęstowicza ma wartość szczególną. Napisana z humorem, językiem barwnym i potoczystym, odznacza się szczerością oraz ciepłą sympatią dla przedstawianych zdarzeń i ludzi, odsłaniając te prywatne cechy charakteru autora, jakimi obdarzał kiedyś w swych rolach postaci kreowane - żeby wspomnieć teraz tylko najpopularniejsze: Telesfora, Stefana w "W Jezioranach", Władysława w "Klanie"...
Serdeczną pocztą nazwać można listy Zygmunta Kęstowicza, co warte jest odnotowania nawet w terminie spóźnionym wobec daty publikacji książkowej, jak i niedawnego dnia ostatecznego pożegnania pana Z.K.
STAŁY CZYTELNIK (nazwisko i imię znane redakcji)
