Poznań. Pogrzeb Conrada Drzewieckiego w poniedziałek
W sobotę 25 sierpnia 2007 r. zmarł w Poznaniu Conrad Drzewiecki, artysta baletu, pedagog, scenograf, reżyser, wybitny choreograf, czołowa postać polskiego baletu II połowy XX w.
W młodości niezapomniany Uczeń Czarnoksiężnika, Faun, Rudobrody (Jezioro łabędzie), Diabeł (Pan Twardowski) czy Młynarz (Trójkątny kapelusz). W karierze choreograficznej stworzył kilkadziesiąt arcydzieł: "La valse", "Historia żołnierza", "Błękitna rapsodia", "Improwizacje do Szekspira", "Adagio" Albinoniego, "Ognisty ptak", "Pawana na śmierć Infantki", "Adagietto" Maniera, "Les Biches", "Cudowny Mandaryn" [na zdjęciu], "Divertimento" i "Sonata" Bartoka, "Epitafium dla Don Juana", "Dzieciństwo Jezusa" - oto niektóre tytuły. Szczególne miejsce poświęcił muzyce polskiej: "Wariacje 4-4" Woźniaka, "Esik w Ostendzie" Bacewiczówny, "Tempus Jazz" Miliana, "Modus vivendi" Kużnika, "Stabat Mater" Pendereckiego, "Krzesany" Kilara, "Dramatic story" Serockiego, "Mars i Flora" Kurpińskiego, "Przypowieść sarmacka" Moniuszki, "Nokturny" Chopina, "Odwieczne pieśni" Karłowicza, "Pieśń o nocy" i "Etiuda" Szymanowskiego. Całe życie tańczył, tworzył choreografie, reżyserował ("Księżyc", "Szkoła błaznów", "Halka", "Carmen", "Flis", "Verbum nobile"), kształcił młodzież baletową, był dyrektorem, czasem projektował scenografie, dużo czytał, słuchał muzyki, porozumiewał się wieloma językami, jeździł po świecie. Był znany i ceniony w wielu ośrodkach sztuki baletowej za granicą. Zawsze jednak wracał do Poznania, z którym związał całe swe życie.
Jego odejście oznacza dla nas koniec ważnej epoki. Żegnaj Conradzie, drugiego takiego nie będzie!
Sławomir Pietras z załogą Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu i wszystkimi pokoleniami "ludzi Drzewieckiego".
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w poniedziałek, dnia 3 września 2007 r. o godz. 13.40 na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
