Królowa aktorstwa
15 lat temu zmarła ALEKSANDRA ŚLĄSKA.
"Wszyscy podziwiali jej majestatyczne gesty Królowej Bony w znakomitym serialu Janusza Majewskiego. Wytworna, elegancka, zdecydowana, drapieżna, nordycka, władcza - takimi określano jej kreacje.
15 lat temu, 18 września 1989 r. zmarła wielka polska aktorka teatralna i filmowa - Aleksandra Śląska [na zdjęciu w spektaklu Hedda Gabler, Teatr TV 1974]. Stworzyła prawdziwą kolekcję ról charakterystycznych, przede wszystkim w warszawskich teatrach - Ateneum (1956-1959 i 1962-1989) oraz Współczesnym (1949-1956 i 1959-1961). Od 1973 r. była też charyzmatycznym pedagogiem w PWST w Warszawie.
Urodzona na Śląsku aktorka (jej prawdziwe nazwisko Aleksandra Wąsik) rozpoczęła drogę do teatru w 1946 r. jako słuchaczka Szkoły Dramatycznej przy Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Tam zetknęła się z największymi polskiej sceny: Juliuszem Osterwą, Ludwikiem Solskim, Zofią Jaroszewską i Jerzym Leszczyńskim. Zadebiutowała w Krakowie, ale już w 1949 r. przeniosła się do Warszawy. To tu stworzyła prawdziwe kreacje aktorskie w teatrze, m.in. Ruth i Liesel w Niemcach Kruczkowskiego (reż. Erwin Axer), Blanche w Tramwaju zwanym pożądaniem (w reż. Janusza Warmińskiego), Arkadiny w Mewie Czechowa (reż. Warmińskiego) oraz w Teatrze TV - Marii Stuart w 1965 r. czy nagrodzonej w 1968 r. Amelii w Mazepie (reż. G. Holoubek).
Aktorka słynęła z precyzyjnej techniki gry, co cenili sobie reżyserzy filmowie. Jej role ekranowe, m.in. W ostatnim etapie Wandy Jakubowskiej czy Pasażerce Andrzeja Munka przeszły do historii kina. W 1975 r. została laureatką Złotego Ekranu. Jej kreacje przeszły do legendy".
