Wizjoner i despota
Pielgrzymują do niego ludzie teatru z całego świata, sam też zjeździł cały świat: z wykładami, pokazami warsztatowymi, spektaklami. Sylwetka WŁODZIMIERZA STANIEWSKIEGO, twórcy Ośrodka Praktyk Teatralnych Gardzienice.
Sprawił, że Gardzienice nad Giełczwią są najbardziej znaną na świecie polską wsią - bo działa tu założony przez niego Ośrodek Praktyk Teatralnych. 32 kilometry na południowy wschód od Lublina prowadzi pionierskie teatralne badania nad kulturą grecką, fundamentem kultury Europy.
Rocznik 50. Pochodzi ze wsi Bardo koło Kłodzka. Polonista, w teatr wszedł, zaczynając w STU w Krakowie, cztery lata był w Laboratorium Jerzego Grotowskiego. W Gardzienicach osiadł wraz z współpracownikami w 1977 roku. Sami odbudowali obiekty podworskie, w których pracują.
Stworzono tu sześć spektakli, za którymi stoją setki wypraw kulturowo-etnograficznych, podróży po świecie, pracy nad technikami teatralnymi i grą aktorską. Spektakle wyrastają więc z twórczej rekonstrukcji tradycji kultury, ostatnio - przede wszystkim z badań nad kulturą Grecji, w której zakorzeniony jest człowiek europejski. Dlatego Gardzienice nazywane bywają wioską starogrecką.
Mówi: - Spektakle zaś są efektem wielu lat studiów i poszukiwań, bo zajmujemy się rekonstrukcją, reanimacją zapomnianych form i technik teatralnych. O muzyce starożytnej Grecji nikt nie wiedział, dopóki nie zrobiłem "Metamorfoz". Sięganie do przeszłości pozwala nam widzieć ostrzej i lepiej, jacy jesteśmy dziś, precyzyjniej określić kulturową tożsamość. Nic tak nie uczy mądrości, jak widzenie siebie w szerszym kontekście historyczno-kulturowym. Inaczej człowiek musi uznać się za cywilizacyjnego bękarta, człowieka bez właściwości.
Z drugiej strony: OPT tylko przez ostatnie trzy lata prowadzi 11 dużych projektów, w tym znakomitą część w związku ze społecznością lokalną. Włodzimierz Staniewski [na zdjęciu] w Gardzienicach łączy te dwa dwa światy: uniwersalny i lokalny, dwie kultury, kojarzy teatralną awangardę z rezerwatem prowincji.
Pielgrzymują do niego ludzie teatru z całego świata, sam też zjeździł cały świat: z wykładami, pokazami warsztatowymi, spektaklami.
Trzyma teatr gardzienicki mocną ręką, potrafi być despotyczny, ale nigdy - pozbawiony wizji. Pali fajkę.
