Artykuły

"Szafa" w reż. Artura Hofmana w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Pisze Grażyna Antoniewicz w Polsce Dzienniku Bałtyckim.

Z przepastnej szafy o północy wyłaniają się fascynujące upiory - galeria przedziwnych postaci. Jest kieszonkowiec, ksiądz, sroga nauczycielka, fatalna kobieta, Xawier i pani która wyznaje (bez cienia skruchy), że zabiła Leona.

Być może ten Leon, to nawet był błąd

(Tam leży za szafą, nie widać go stąd)

Lecz nawet Wysoki to przyzna mi Sąd

To grzech jest nie zabić Leona, gdy on...

Widzów, którzy chcą się dowiedzieć, jakie to grzechy popełnił Leon, gorąco zapraszam do Teatru Muzycznego w Gdyni na spektakl "Szafa" z tekstami Dariusza Bazaczka.

Wzruszające, głębokie, zapadające w pamięć piosenki, do tego znakomita muzyka. Nie jest to jednak spektakl z fabułą, choć może szkoda. Postacie łączy jedynie tytułowa szafa, choć autor przyznaje, że: "W piosence musi być fabuła, bo bez niej jest piosenka marna. Byle fabuła się wysnuła, będzie piosenka fabularna. Lecz gdy popatrzeć z góry na dół, to tyle już wysnuto fabuł, że zamiast międlić zdarzeń kiść, może na wódkę lepiej iść". Więc słuchamy opowieści o miłości, zdradzie, tęsknocie i zemście. Są teksty rodem z Kabaretu Starszych Panów (ale to nie zarzut), są ballady portowe z półświatka i przejmujące liryki. Poetyckie lub groteskowe teksty opisują perypetie miłosne i kryminalne - wzruszają, bawią. Dla tych, którzy zetknęli się z twórczością Bazaczka, to chwila niezwykła. Inni, którzy znają jego piosenki z poprzednich spektakli, z przyjemnością posłuchają ich znowu. Niezaprzeczalnym walorem przedstawienia jest znakomita scenografia Patricii Walczak , która swoimi zaskakującymi pomysłami przenosi nas w inny świat. Przepastna zielona szafa na kółkach wiruje po scenie. "Adam i Ewa" Cranacha patrzą na nas z drzwi szafy. Ciekawe pomysły reżyserskie Artura Hofmana.

Nie wiem tylko, dlaczego nie zawsze słowa docierają do widzów. Czasami zagłusza je orkiestra.

Jedynie Andrzej Śledź nie ma z tym problemu. Cóż, z taką dykcją!