Warszawa. Karol Frycz w Muzeum Teatralnym
Wystawę "Kameleonowy Karol Frycz", poświęconą wybitnemu scenografowi można od poniedziałku oglądać w Muzeum Teatralnym przy Teatrze Wielkim w Warszawie.
"Malarz, dekorator, scenograf, twórca wizji plastycznej" - pisał o Fryczu krytyk Tymon Terlecki, autor określenia, które posłużyło za tytuł wystawy. Podążając za jego słowami twórcy ekspozycji: Andrzej Kruczyński i Monika Chudzikowska. Jak podkreślają, starali się zaprezentować wszechstronną działalność Karola Frycza.
Na wystawie zobaczymy więc nie tylko projekty scenograficzne, ale też kostiumy teatralne - w tym malowaną przez samego Frycza kamizelkę Szambelana z motywami bajecznie kolorowych ptaków z krakowskiej inscenizacji "Pana Jowialskiego" Fredry, z 1959 r.
W licznych akwarelowych szkicach widać ogromną fantazję, z jaką Frycz podchodził do teatralnych realizacji takich klasyków dramatu jak Szekspir, Molier czy Fredro. Artysta bowiem traktował dekoracje i kostiumy jako formy wyrazu będące elementem a nie tłem przedstawienia.
Wśród rysunków i grafik zaprezentowano m.in. satyryczne ilustracje do "Teki Melpomeny" - zbioru karykatur krakowskiego środowiska teatralnego z początku XX w. oraz zaproszenia i programy imprez w Jamie Michalikowej.
Wystawa pozwala też zapoznać się z malarstwem Karola Frycza i jego twórczością w zakresie sztuki użytkowej: projektami mebli czy plakatami reklamowymi.
Karol Frycz (1877-1963) ukończył ze złotym medalem wydział malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w 1902 r., a przez następne dwa lata kształcił się w Szkole Przemysłu Artystycznego w Wiedniu. Studiował też architekturę na Politechnice w Monachium oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (1896-1898). Do 1905 r. kontynuował naukę w Academie Julien w Paryżu i w szkole Williama Morissa w Londynie.
Frycz rozpoczął pracę scenograficzną w krakowskim kabarecie "Zielony Balonik" w 1905 r. Dekoracja do "Pelleasa i Melisandy" Maurycego Maeterlincka w Teatrze Miejskim w Krakowie w 1906 r. była jego debiutem jako scenografa teatralnego. Najpierw pracował dla teatrów krakowskich, a od 1913 r. przygotowywał scenografie w Teatrze Polskim w Warszawie.
W latach 20. i 30. XX wieku współpracował także z Teatrem Małym oraz Narodowym. W 1935 r. wrócił do Krakowa gdzie był dyrektorem Teatru im. Juliusza Słowackiego (w latach 1935-1939 i 1945-1946). Po drugiej wojnie światowej pracował m.in. na scenach w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Katowicach. W sumie stworzył ok. 400 scenografii teatralnych.
Oprócz scenografii zajmował się także reżyserią, projektowaniem plakatów, mebli, aranżacją wnętrz. W latach 1919-1920 podróżował jako dyplomata po Dalekim Wschodzie. Od 1930 roku był profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie kształcił przyszłych scenografów.
Wystawie w warszawskim Muzeum Teatralnym, którą można oglądać do 10 listopada, towarzyszy katalog przybliżający dorobek Karola Frycza szczegółowym kalendarium i opisami głównych okresów jego działalności.
Na zdjęciu: Karol Frycz, Karykatura Heleny Sulimy w roli Racheli w "Weselu", 1901
