Artykuły

Monodram "Opowieści Pana Cogito" w wykonaniu wybitnego aktora Zbigniewa Zapasiewicza [na zdjęciu] wypełni program kolejnego wieczoru z cyklu "Poezja w kamienicy", który rozpocznie się dziś o godz. 19.30 w klasztorze oo. Dominikanów przy ul. Zielonej 13. Na skrzypcach zagra Aleksandra Szurgot.

Zbigniew Zapasiewicz urodził się 13 września 1934 roku w Warszawie. Przez rok studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W latach 1952-1956 był studentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Grał w teatrach warszawskich: Młodej Warszawy, Klasycznym, Współczesnym, Dramatycznym, Powszechnym. W latach 1986-1990 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego, przez trzy lata pracował w Teatrze Polskim (1990-1993), następnie, po raz drugi w swojej karierze, w Teatrze Współczesnym. Od 2000 roku należy do zespołu aktorskiego Teatru Powszechnego. Współpracował także m.in. z Krakowskim Teatrem Stu i poznańską Sceną na Piętrze.

Zapasiewicz uchodzi za aktora, który doskonale posługuje się na scenie słowem i buduje rolę, mocno odkształcając przy tym własną postać, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Aktor przyznawał: "posługuję się przemianą wyglądu. Nie mówię już o przemianie i charakterystyce wewnętrznej, której szukam zawsze. Próbuję, na przykład szukać: jak człowiek, którego mam grać, chodzi, jak mówi. Próbuję każdemu (na swój użytek, bo widz może nie zauważyć) wynaleźć indywidualny sposób mówienia. Bardzo to lubię".

W latach 1981-1984 był dziekanem Wydziału Reżyserii Warszawskiej Szkoły Teatralnej, a w 1992 roku został mianowany profesorem zwyczajnym tej uczelni.

Jako reżyser Zapasiewicz zadebiutował w 1977 roku. W Teatrze Dramatycznym zrealizował "Urodziny Stanleya" Harolda Pintera. W latach 80. uznanie przyniosły mu przede wszystkim realizacje poezji Zbigniewa Herberta.

"Poezja Herberta odpowiada mojemu osobistemu poglądowi na świat" - mówił Zapasiewicz. - "W szerszej perspektywie ujmuje najistotniejsze sprawy naszej rzeczywistości. Zachwyca mnie w niej brak agresywności, tolerancja wobec różnych sposobów rozumienia świata".

W Teatrze Powszechnym w 1984 roku wyreżyserował spektakl "Pan Cogito szuka rady", w którym zagrał Pana Cogito. "Powrót Pana Cogito" przygotował w krakowskim Teatrze Stu (1990). Potrafił w doskonały, pełen prostoty sposób przełożyć skomplikowany, intelektualny dyskurs na scenę. Jego występy z poezją Herberta nie były suchą recytacją, Zapasiewicz umiał w swoich spektaklach wykreować pełnokrwiste, teatralne postaci. Poezję Herberta przeniósł także do Teatru Telewizji, realizując "Pana Cogito" (1981), "Powrót Pana Cogito" (1992) i "Lalkę" (1999).

Zbigniew Zapasiewicz ma na koncie ponad 170 ról w Teatrze Telewizji, wystąpił także w ponad 70 filmach.

Zainaugurowany na początku 2007 roku cykl "Poezja w kamienicy" - comiesięcznych wieczorów poetyckich - stał się jednym z ciekawszych artystycznych przedsięwzięć w naszym mieście. Poezji towarzyszy zawsze muzyka, a pomysłodawcy proponują poezję jak najszerzej pojętą: od czytanej do śpiewanej, od najdawniejszej do współczesnej, od polskiej do światowej, dbając zawsze tylko o jedno - o jej wysoki poziom.