Goła baba - striptiz i... kasa
"Goła baba" - monodram Joanny Szczepkowskiej z Teatru Powszechnego w Warszawie. W gdyńskim klubie Ucho obejrzała Grażyna Antoniewicz z Dziennika Bałtyckiego.
Przepraszam, że mówię tak szybko, ale przyzwyczajona jestem do ludzi, co szybko słuchają - zapewniała Goła Baba.
Monodram Joanny Szczepkowskiej "Goła baba" [na zdjęciu], który zobaczyliśmy [25 listopada] w klubie Ucho - to spektakl pełen wdzięku, ironii i przewrotnego humoru. Najpierw na scenie pojawia się Kobieta z Parasolką, postać nieco egzaltowana. Smukła, eteryczna dama w niebieskiej sukience opowiada o parasolach, kotach, próbuje grać "na ciszy". Bez powodzenia. Żali się na Gołą Babę, która zalepia afisze anonsujące jej występ. Widzowie poddają się lirycznemu nastrojowi, ale... czekają na Gołą Babę. - Nie sprostałam wymaganiom sali - żali się Kobieta z Parasolką i znika. Na scenę raźnie wkracza Goła Baba. Rozlazła, w blond peruce, kapeluszu i płaszczu. Obiecuje że się rozbierze, odbiera telefony śmieje się hałaśliwie i gada jak karabin maszynowy...
Dowiadujemy się, że rozbierała się już w sali konferencyjnej, w komendzie policyjnej, w sieci kanalizacyjnej, w salach balowych i w salach sportowych.
Dowcipasy Gołej Baby przerywają telefony, zapraszające na występy: "Goła Baba. Dojazd własny. Słuchaj dziecko! Zacznij opowiadać o mnie najgorsze świństwa. Najlepiej, że mnie zamknęli i nie mów za co, ludzie sami ci powiedzą" - poucza kogoś przez telefon.
Arogancko ostrzega widzów: "Kto się bawi gorzej, płaci trochę drożej. Trzeba ludzi uczyć kultury". A widzowie śmieją się do łez. Na koniec oglądamy obiecany striptiz. Spod nieforemnego kostiumu wyłania się... Kobieta z Parasolką.
"Goła baba" odsłania też, nieznane mi dotąd, ogromne możliwości komediowe znakomitej aktorki Joanny Szczepkowskiej.
