Awinion. "(A)pollonia" Warlikowskiego wydarzeniem festiwalu
Spektakl "(A)pollonia" (na zdjęciu) warszawskiego Nowego Teatru w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego był jednym z czterech najlepszych przedstawień zakończonego właśnie festiwalu teatralnego we francuskim Awinionie - pisze w środę dziennik "Le Monde".
Gazeta dokonuje krótkiego bilansu tegorocznego europejskiego święta teatru, które w środę - po trzech tygodniach scenicznego maratonu - dobiegło końca. "Le Monde" podkreśla, że festiwal przyciągnął po raz kolejny tłumy widzów. Podczas oficjalnego przeglądu, w którym można było obejrzeć ponad trzydzieści sztuk, sprzedano niemal wszystkie bilety - 125 tysięcy na 133 tysiące dostępnych.
"Festiwal dostarczył niemałą liczbę pięknych przedstawień, wśród nich cztery znakomite" - twierdzi gazeta. Wśród tej czwórki liderów wymienia na pierwszym miejscu "arcydzieło teatru politycznego" - "Riesenbutzbach" szwajcarskiego reżysera i muzyka Christopha Marthalera.
Obok tego przedstawienia w ścisłej czołówce swojego rankingu "Le Monde" wymienia trzy inne: "(A)pollonię" warszawskiego Nowego Teatru, autorski spektakl flamenco andaluzyjskiego choreografaIsraela Galvana oraz poetyckie dzieło sceniczne Francuza Claude'a Regy według "Ody morskiej" Fernanda Pessoi.
Tekst w "Le Monde" ilustruje zdjęcie Magdaleny Cieleckiej, wcielającej się w polskim spektaklu w podwójną rolę: mitycznej Alkestis i Apolonii, Polki ratującej w czasie drugiej wojny światowej Żydów.
Według recenzentki teatralnej dziennika, polska sztuka wywołała w Awinionie "szok estetyczny i myślowy". "Krzysztof Warlikowski kontynuuje w "(A)pollonii" swoją refleksję o tragicznej Historii z coraz większym mistrzostwem formalnym" - podkreśla autorka tekstu, Fabienne Darge.
Także inna opiniotwórcza francuska gazeta, "Le Figaro", wypowiada się w uperlatywach o "(A)pollonii", zaliczając ją do pięciu najciekawszych spektakli festiwalu.
"(A)pollonia" jest oparta na tekstach starożytnych greckich tragików: Ajschylosa i Eurypidesa oraz współczesnych pisarzy: Hanny Krall, Jonathana Littella, J.M. Coetzeego i innych. Przedstawienie prezentuje wędrówkę przez krwawe dzieje ludzkości, widzianą przez pryzmat kobiecego poświęcenia. Autor konfrontuje w tym spektaklu ofiary z katami, począwszy od czasów antycznej Grecji, aż po dwudziestowieczny nazizm.
