Pomazańcy Witkacego
Teatr Witkacego w Zakopanem, działający od 1985 roku, obchodzi 20. rocznicę istnienia. Na jego deskach odbyło się około 80 premier. Jubileusz teatru zbiegł się z obchodzoną w czwartek [24 lutego] 120. rocznicą urodzin patrona tej instytucji. Życie tej sceny ma własny rytm, wyznaczany przez daty rozpoczęcia letniego i zimowego sezonu, premier i dorocznych imprez, jak "Karnawał u Witkacego" czy świętowanie urodzin patrona 24 lutego.
Pomysł założenia własnego teatru zrodził się w latach 80. w krakowskiej PWST. Studenci Wydziału Reżyserii Dramatu, Julia Wernio i Andrzej Dziuk, spotkali się na krakowskiej uczelni razem z przyszłymi aktorami teatru, m.in. Krzysztofem Najborem i Dorotą Ficoń. Pod szyldem koła teatralnego rozpoczęli samodzielną pracę. W lutym 1985 roku dzięki ich staraniom oficjalnie powstała
zakopiańska scena teatralna.
Szefem grupy od początku jej istnienia jest Dziuk, który przed rozpoczęciem działalności zakopiańskiego teatru (w latach 1983-1985) współpracował ze Starym Teatrem w Krakowie.
Dziuk jest także reżyserem większości spektakli oraz dyrektorem naczelnym i artystycznym. Zespół aktorski to m.in. Joanna Banasik, Andrzej Bienias, Adrianna Jerzmanowska, Krzysztof Najbor, Jadwiga Siemiaszko, Krzysztof Wnuk i Marek Wrona.
Poczynaniom teatru patronuje artystyczna myśl Stanisława Ignacego Witkiewicza, a dużą część repertuaru stanowią jego utwory dramatyczne. Spektaklem, który inaugurował działalność zespołu, byli "Pragmatyści" Witkacego w reżyserii Andrzeja Dziuka.
Wśród teatralnych premier na deskach zakopiańskiego teatru znalazły się m.in. "Dziura (W oparach absurdu wykuta)" (1985), "Historia" Witolda Gombrowicza (1986), "Gracz" Fiodora Dostojewskiego (1987), "Katastrofa" Samuela Becketta (1990), "Ożenek" Mikołaja Gogola (1995), "Panna Tutli Putli", "Wariat i zakonnica"(1996) i "Na przełęczy" Witkacego (2002) oraz "Dżuma" Alberta Camusa (2003).
Zakopiański teatr mieści się przy ulicy Chramcówki 15. Jego siedziba to dawny budynek zakładu wodoleczniczego z 1910 roku. Sanatorium, znane kiedyś pod nazwą Czerwonego Krzyża, było przed laty miejscem spotkań bohemy artystycznej.
Ambitny repertuar i dobre aktorstwo zyskały Teatrowi im. Witkiewicza sławę sceny wyjątkowej. Od początku istnienia spełnia ona rolę miejsca, gdzie spotykają się ludzie odczuwający potrzebę obcowania z prawdziwą sztuką.
Życie tej sceny ma własny rytm, wyznaczany przez daty rozpoczęcia letniego i zimowego sezonu, premier i dorocznych imprez, jak "Karnawał u Witkacego" czy świętowanie urodzin patrona 24 lutego. Te okazje gromadzą w progach teatru wybitnych artystów i teoretyków rozmaitych dziedzin sztuki.
W 1990 roku powołana została Tatrzańska Fundacja Sztuki im. Stanisława Witkiewicza. Jej celem jest przyczynianie się do rozwoju i rozpowszechniania kultury i sztuki i pomoc teatrowi. Od trzech lat prowadzone są także warsztaty teatralne, które cieszą się wielkim zainteresowaniem. Podczas warsztatów odbywają się lekcje, m.in. pracy scenicznej, tańca, pantomimy, rytmiki.
Przy Chramcówkach istnieje Galeria Teatru, odbywają się Zakopiańskie Prezentacje Artystyczne, koncerty muzyczne oraz spotkania z ludźmi teatru.
Na zdjęciu: zespół teatru w 1988 roku.
