Antonio Buero Vallejo
VALLEJO Atonio Buero
(ur. 29 września 1916, Guadalajara, Hiszpania - zm. 29 kwietnia 2000, Madryt, Hiszpania)
Wybitny hiszpański dramatopisarz. Syn inżyniera wojskowego. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie w latach 1934-36. W okresie wojny domowej (1936-39) był sanitariuszem w Hiszpańskiej Armii Republikańskiej. Po wojnie, reżim generała Franco skazał go na śmierć; wyrok zamieniono na więzienie. Vallejo spędził w więzieniu sześć lat.
Po wyjściu na wolność w 1949 roku Vallejo napisał sztukę "Historia de una escalera" (1949), ukazującą brutalny obraz powojennej Hiszpanii. Sztuka zyskała nagrodę "Premio Lope de Vega" i dała autorowi wysoką pozycję wśród hiszpańskich dramatopisarzy. W tym samym roku autor otrzymał nagrodę przyznaną przez Stowarzyszenie "Amigos de los Quinteros" za jednoaktową sztukę "Las palabras en la arena".
Podczas gdy wielu artystów uciekało z Hiszpanii przed represyjną cenzurą reżimu Franco, Vallejo postanowił zostać w kraju. Dawał upust frustracji w swych metaforycznych i symbolicznych dramatach, ledwie skrywających krytykę polityki rządu.
W 1972 Vallejo został wybrany do Real Academia Espaola. W 1994 otrzymał medale: Medalla de Oro al Merite en las Bellas Artes i Medalla de Oro de la Sociedad General de Autores de Espaa.
Do najważniejszych jego sztuk należą: "La ardiente oscuridad" (1950), "La tejedora de sueos" (1952), "Un soador para un pueblo" (1958), "La doble historia del doctor Valmy" (1968), "Gdy rozum śpi" (1970), "La Fundación" (1974), "La detonación" (1977), "Jueces en la noche" (1979), "Caimán" (1981), "Diálogo secreto" (1984).
