Autorzy

Ur. 2 III 1824, Litomyśl. Zm. 12 V 1884, Praga.
Bedrich Smetana przeszedł do historii z zaszczytnym tytułem twórcy narodowej szkoły w muzyce czeskiej. Jego wyjątkowy talent muzycz­ny objawił się już we wczesnym dzieciństwie. Jako 15-letni chłopiec przebywał przez pewien czas w Pradze; słyszane tam dzieła Beethovena, Schuberta, Chopina oraz bezpośrednie zetknięcie się z muzyką i mistrzowską sztuką pianistyczną Liszta (w 1840 koncertował on w Pradze) wywarły wielki wpływ na dalszy rozwój artystyczny Smetany, który był właściwie samoukiem. W 1844 tworzy on swój pierw­szy cykl utworów fortepianowych. W 1848 - roku Wiosny Ludów - włącza się jako kompozytor w żywiołowy nurt rozbudzonego nagle życia kulturalnego Pragi. Gdy ponownie nastają w Czechach lata reakcji i wielu artystów emigruje za granicę, Smetana osiada w Szwecji, w Goteborgu, gdzie prowadzi żywą działalność jako pianista, dyrygent i pedagog. Zaproszony przez Liszta gościł też w Weima­rze - ówczesnym ośrodku postępowych prądów w muzyce. Pod wpły­wem Liszta i atmosfery weimarskiej powstają pierwsze poematy symfoniczne Smetany: "Ryszard III", "Obóz Wallensteina" i "Haakon Jarl". W 1861 Smetana wraca do kraju. Organizuje koncerty symfoniczne, prowadzi chór ,,Hlahol", zakłada szkołę muzyczną, pisze liczne artykuły w prasie muzycznej. Otrzymawszy w 1866 stanowisko kapelmistrza opery praskiej, starą się wprowadzić na scenę opery słowiańskie (m. in. "Halkę", w 1868). Pogłębiająca się głuchota zmusza Smetanę do przerwania działalności dyrygenckiej i wyjazdu na wieś; kompozytor nie przerywa jednak pracy twórczej - powstaje m. in. słynny cykl poematów symfonicznych "Moja Ojczyzna" oraz "I Kwartet smyczkowy" ,,Z mojego życia". Stan zdrowia kompozytora pogarsza się coraz bar­dziej - dołączają się zaburzenia umysłowe. Smetana umiera w szpi­talu w Pradze, nie dokończywszy pracy nad "II Kwartetem, smyczkowym". Muzyka Smetany jest muzyką programową. Dotyczy to nie tylko poematów symfonicznych, ale też utworów fortepianowych i nawet kompozycji kameralnych. Przenika ją duch dziejów ojczystych i kult rodzimej przyrody, odbija się w niej atmosfera życia czeskiego naro­du. Poważne miejsce w twórczości Smetany zajmują opery, których napisał 9. Są to: "Brandenburczycy w Czechach", "Sprzedana narzeczona", "Dalibor", "Libusza", "Dwie wdowy", "Pocałunek", "Tajemnica", "Diabelska ściana" i nie dokończona "Viola".
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997