Autorzy

Ur. 7 I 1899, Paryż. Zm. 30 I 1963, Paryż.
Usilnie kierowany przez rodziców na drogę klasycznego wykształ­cenia, Francis Poulenc niewiele w swej młodości miał czasu na regu­larne studia muzyczne, kształcił się jednak w grze na fortepianie pod kierunkiem Ricardo Vinesa i pobierał lekcje kompozycji u Charles'a Koechlina. Jednakże już jego pierwsze kompozycje: "Rapsodie negre" i "Mouvements perpetuels" - zwróciły nań uwagę świata muzycznego. Po I wojnie światowej Poulenc łączy się z tzw. Grupą Sześciu, której wodzem duchowym był Eryk Satie, a której ideologia wyni­kała ze swoistej reakcji przeciwko impresjonizmowi w muzyce fran­cuskiej. Sława Poulenca rośnie - sam świetny pianista, tworzy bar­dzo wiele utworów fortepianowych, ponadto liczne pieśni i utwory kameralne. Szczególną jednak popularność przynosi mu balet "Les Biches" ("Łanie"), wystawiony w 1924 przez Diagilewa. Do najbardziej znanych jego dzieł poza tym należą: "Koncert klawesynowy", "Koncert na dwa fortepiany z orkiestrą" oraz "Aubade" na fortepian i 18 in­strumentów. Z trzech napisanych przez niego oper: "Les mamelles de Tiresias" wg Guillaume Apollinaire'a, "La voix humaine" wg Jeana Cocteau i "Les dialogues des Carmelites", międzynarodową sławę zy­skała sobie zwłaszcza ta ostatnia.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997