Autorzy

WILDE Oskar
(ur. 16 października 1854, Dublin, Irlandia - zm. 30 listopada 1900, Paryż, Francja)
Poeta, prozaik i dramatopisarz. Jego ojciec, William Wilde, był zamożnym, powszechnie znanym okulistą. Za zasługi w dziedzinie okulistyki otrzymał tytuł szlachecki. Matka pisarza - Jane Francesca Elgee - twierdziła, iż jej nazwisko rodowe to zniekształcone Alighieri i że Dante był jej przodkiem. W młodości, pod pseudonimem "Speranza", pisywała wiersze i rewolucyjne pamflety polityczne, w których domagała się niepodległości Irlandii , była zaangażowana w ruch polityczny o nazwie "Młoda Irlandia", zajmowała się także tłumaczeniem literatury z języka niemieckiego. Oscar był drugim synem Wilde'ów. Matka pragnęła córki i ubierała małego Oscara jak dziewczynkę. Oskar Wilde uczył się kolejno w Portora Royal School w Enniskillen (1864-1871), Trinity College w Dublinie (1871-1874) i Magdalen College w Oxfordzie, gdzie studiował historię sztuki (1874-78). We wszystkich szkołach wyróżniał się, zdobywał nagrody i stypendia. Po pierwszym roku studiów spędził wakacje na zwiedzaniu Włoch i opublikował swój pierwszy poemat. W 1877 roku podróżował po Grecji i Włoszech, zwiedzając galerie i muzea. W roku 1878 zdobył pierwszy laur poetycki za wiersz "Ravenna". Po skończeniu studiów w 1878 roku zamieszkał w Londynie. W roku 1881 ukazała się jego pierwsza książka - "Poematy". Cały 1882 rok Wilde spędził w Stanach Zjednoczonych, wygłaszając odczyty w różnych miastach amerykańskich. Jego sposób bycia, dowcipne i złośliwe uwagi o Anglii i Ameryce cieszyły się tam większym powodzeniem niż jego wykłady o estetyce.
W roku 1884 Wilde ożenił się z Constance Lloyd. Zamieszkał z żoną w Chelsea - eleganckiej dzielnicy Londynu i prowadzili bogate życie towarzyskie. W ich salonach bywała śmietanka artystyczna i arystokratyczna Londynu, między innymi Mark Twain czy Sarah Bernhardt.
W roku 1886 Wilde ujawnia swoje skłonności homoseksualne. W 1891 roku poznał młodego, dwudziestokilkuletniego Lorda Alfreda Douglasa, w którym zakochał się do szaleństwa. Ojciec Douglasa nienawidził Wilde'a, szkodził mu na wszelkie możliwe sposoby, doprowadzając do procesu sądowego i skazania Wilde`a na dwa lata ciężkich robót w areszcie w roku 1895. Karę odbywał pisarz w więzieniu Reading pod Londynem. Jego żona zmieniła wówczas nazwisko na Constance Holland, zabrała dzieci i wyjechała z Anglii.
W latach 1887-1889 Wilde pracował jako dziennikarz w "Pall Mall Gazette", potem był wydawcą "Woman's World". W latach 1887-1895 powstały jego najbardziej znane dzieła, między innymi jedyna powieść "Portret Doriana Graya", eseje "Krytyk jako artysta" i "Dusza człowieka w socjalizmie", "Szczęśliwy książę i inne bajki", opowiadania i sztuki teatralne, wśród nich "Księżna Padwy", "Wachlarz lady Windermere", "Salome", "Idealny mąż" i najlepsza jego komedia "O znaczeniu bycia poważnym". Pod koniec pobytu w więzieniu, w roku 1897, pozwolono Wilde'owi pisać. Stworzył wówczas przejmujące utwory: "De profundis" - zawierający trzydzieści tysięcy słów autobiograficzny list-monolog zaadresowany do Alfreda Douglasa, opublikowany w wersji ocenzurowanej dopiero w pięć lat po śmierci autora i "Balladę o więzieniu w Reading".
W więzieniu Wilde podupadł na zdrowiu, a jego stan finansowy po wyjściu na wolność był godny pożałowania. Pod zmienionym nazwiskiem, jako Sebastian Melmoth, wyjechał do Francji i tam spędził ostatnie lata życia. Zmarł w podrzędnym paryskim hoteliku "Hotel d'Alsace", z powodu zapalenia opon mózgowych. Miał 46 lat. Na łożu śmierci przeszedł na katolicyzm. Początkowo pochowany na cmentarzu Cimetire de Bagneu, później jego szczątki zostały przeniesione na cmentarz Pre Lachaise.