Autorzy

SITO Jerzy Stanisław
(ur. 8 listopada 1934, Pińsk, Polska)
Dramatopisarz, tłumacz, poeta, krytyk literacki. Urodził się na Polesiu jako syn byłego oficera legionowego, urzędnika samorządowego. Kiedy wybuchła II wojna światowa i na Polesie wkroczyła Armia Czerwona, ojciec Sity został aresztowany, a następnie wywieziony i zamordowany w Starobielsku. Pozostała rodzina, wraz z Jerzym Stanisławem, została wywieziona do Rosji Radzieckiej i znalazła się w okolicach Archangielska. W 1942 roku Sito wyjechał z polską armią do Iranu, a następnie do Indii. W trzy lata po zakończeniu wojny trafił do Wielkiej Brytanii. W Londynie ukończył szkołę średnią i studia techniczne w zakresie inżynierii konstrukcyjnej. W 1954 roku w londyńskim miesięczniku "Życie Akademickie" ukazał się debiutancki wiersz Sity zatytułowany "Odloty". W latach 1955-58 należał do redakcji londyńskiego miesięcznika "Merkuriusz Polski-Życie Akademickie" i na jego łamach publikował kolejne wiersze. Wraz z częścią zespołu redakcyjnego w 1959 roku założył inne pismo - "Kontynenty-Nowy Merkuriusz", które od 1961 roku nazywało się "Kontynenty". Na jego łamach publikował do 1962 roku.
W 1956 pierwsze utwory Sity ukazały się w Polsce. Były to fragmenty poematu "Człowiek o siedmiu twarzach" wydrukowane w tygodniku "Po prostu". Ostatnie dwa lata swego pobytu w Londynie pracował w wyuczonym zawodzie - w biurze projektowym jako młodszy inżynier. W grudniu 1959 roku przyjechał na stałe do Polski. W latach 1960-66 współpracował z tygodnikiem "Współczesność" - jako kierownik działu zagranicznego, a następnie działu poezji i teatru. Na łamach "Współczesności" publikował także swoje teksty pod pseudonimami "Kropka" i "Omega". Był również stałym recenzentem teatralnym tygodnika "Polityka" w latach 1961-63. W początku lat sześćdziesiatych zaczął zajmować się także przekładami i pisaniem własnych sztuk dramatycznych. Sito był ponadto kierownikiem literackim kilku teatrów - Teatru im.Żeromskiego w Kielcach (1962-63), Teatru Klasycznego w Warszawie (1963-65), także innych teatrów warszawskich - Teatru Powszechnego (1966-69), Teatru Narodowego (1969-74), Teatru Dramatycznego (1981-83) i Teatru Ateneum (1982-89) oraz Teatru Polskiego w Poznaniu (1976-81).
W 1967 roku Sito został członkiem Polskiego PEN Clubu. Rok później za przekłady z języka angielskiego otrzymał nagrodę "Roju" im. M.Kistera. W 1977 roku otrzymał nagrodę im.W.Pietrzaka, a rok później nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekłady poezji angielskiej. Pełnił funkcję wiceprezesa Klubu Dramatopisarzy Polskich w latach 1974-83. W latach 1980-83 był wiceprezesem Związku Literatów Polskich, do którego należał od roku 1960, a w latach 1990-93 wiceprezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W roku 1978 został członkiem Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), w którym od 1979 roku przez dwa lata był wiceprezesem, a następnie do 1985 roku prezesem Międzynarodowego Komitetu Dramatopisarzy ITI. Pełnił też funkcję ambasadora Polski w Danii w latach 1991-96. W latach 1997-99 był wiceprezesem Polskiego PEN Clubu.
Debiutancki tom poetycki Sity zatytułowany "Wiozę swój czas na ośle" ukazał się w 1958 roku i otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutanta. Kolejne tomiki ukazywały się w latach 1960 ("Zdjęcie z koła) i 1964 ("Ucieczka do Egiptu"). Jako dramatopisarz debiutował sztuką napisaną około 1960 roku "Płaczcie miasta", która została wyróżniona w konkursie zorganizowanym przez Teatr Ateneum w Warszawie w 1961 roku. W Teatrze Studenckim w Gliwicach w 1961 roku wystawiono kolejny utwór dramatyczny Sity zatytułowany "Świetny Włodzio i rzemieślnicy".
Sito jest ponadto autorem dylogii opartej na wątkach faustowskich - "Pasja doktora Fausta" (1971) i "Potępienie doktora Fausta" (1972), dramatu historycznego o wydarzeniach w Polsce schyłku XVIII wieku "Polonez" (1978) oraz sztuki zatytułowanej "Słuchaj, Izraelu" (1989) opowiadającej o losach Adama Czerniakowa, prezesa gminy żydowskiej w warszawskim getcie. Jest także autorem libretta do dramatu muzycznego "Jutro" z muzyką Tadeusza Bairda (1960), przekładów sonetów i dramatów Williama Shakespeare`a, Christophera Marlowe`a i poetów angielskich od czasów najdawniejszych po Thomasa Stearnsa Eliota. Poetyckie przekłady Sity ukazały się w tomach "W pierwszej i trzeciej osobie" (1967) - zawierającym eseje i wiersze, "Śmierć i miłość" (1963), "Poeci metafizyczni" (1981).