Czasopisma

Trwa wczytywanie

Teatr Polski. Dwutygodnik Ilustrowany

Wydawca, redakcja: Gustaw Olechowski

Ukazał się jeden numer. 

Opis fizyczny: 16 s. : rekl. ; 25 cm

Czasopismo miało w zamyśle Arnolda Szyfmana pełnić funkcję programu teatralnego do przedstawień Teatru Polskiego. Ze względów cenzuralnych ukazał się tylko 1 numer, związany z premierą Irydiona (29 stycznia 1913). We wspomnieniach Szyfmana znajdujemy fragment poświęcony tej sprawie:

Obok codziennych, normalnych prac musiałem się osobiście zająć stworzeniem biblioteki oraz drukiem odpowiedniego programu teatralnego. Szczególnie paląca była ta druga sprawa, bo należało ją zaprojektować i wykonać na czas. Ponieważ papier i druk porządnego programu przekraczały granice dochodów, osiąganych z normalnej sprzedaży w teatrze (cena 10 kop.), więc trzeba było pójść na kompromis i zdecydować się na ogłoszenia, dając za to lepszy gatunek papieru, ozdobne winiety, okładkę oraz teksty informacyjne, tworzące przy programie, „dwutygodnik literacki”, co pozwalałoby, za przykładem innych pism tego rodzaju, drukować teksty i ogłoszenia wyłącznie po polsku, podczas gdy afisz w programie jak i na słupach ogłoszeniowych musiał być, w myśl przepisów, drukowany po rosyjsku i po polsku. Było to więc — zupełnie nowe — połączenie pisma z programem.

Tymczasem, w kilka dni po premierze, zostałem wezwany do kancelarii Oberpolicmajstra, gdzie mi tonem stanowczym zakomunikowano, że program Teatru Polskiego jest nielegalny i musi być natychmiast zmieniony w ten sposób, by wszystkie teksty, podpisy pod fotografiami oraz ogłoszenia były drukowane w dwóch językach. Moje argumenty contra zostały odrzucone, również interwencja radcy prawnego skończyła się na odmowie i trzeba było natychmiast zredagować i wydrukować w myśl nakazu „przepisowy” program dla IrydionaNowych Aten. Wobec tego od premiery Krakowiaków i Górali skasowałem demonstracyjnie wszystkie teksty, pozostawiając w dwóch językach tylko sam afisz, podpisy pod fotografiami i ogłoszenia. Konieczność tej zmiany i rezygnacji z dwutygodnika odczułem boleśnie, nie mogąc się pogodzić z niecelowymi, niekonsekwentnymi przepisami i kaprysami prawnymi...
(Arnold Szyfman, Labirynt teatru, Warszawa 1964, s. 150–151)

Janusz Legoń (2019)

Numery czasopisma

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji