Hasła

Zasadniczo pierwszy publiczny występ aktora / śpiewaka / tancerza, oznaczający rozpoczęcie kariery zawodowej. Także debiut teatralny dramatopisarza przy pierwszym wystawieniu scenicznym jego utworu lub reżysera przy samodzielnym przygotowaniu przez niego przedstawienia.

W Polsce szczególny charakter miały debiuty na najważniejszych scenach – oznaczały one rodzaj występu próbnego, decydującego o przyjęciu aktorki / aktora do zespołu. Tak rozumiany debiut  dotyczył także wykonawców posiadających już doświadczenie sceniczne i starających się o angaż w nowym teatrze. Najbardziej rozbudowana procedura debiutów obowiązywała w Warszawskich Teatrach Rządowych, gdzie jeszcze do I wojny światowej aktorzy odbywali zwyczajowo trzy debiuty w krótkim, zwykle nie przekraczającym dwóch tygodni odstępie czasu, najczęściej w miesiącach letnich.

Wcześniej debiutant / debiutantka, zwani także aspirantami, po odbyciu wewnętrznego egzaminu przed dyrektorem, reżyserem bądź prezesem teatru, wybierali trzy popisowe role w odpowiednim dla siebie emploi, w sztukach znajdujących się w bieżącym repertuarze. Po pomyślnym debiucie, często szeroko komentowanym przez krytyków, następowała decyzja o angażu.

Bibliografia

• Ustawy Teatru Narodowego, Warszawa 1823.