Kalendarium

Warszawa, Teatr Wielki: drugi gościnny występ Heleny Modrzejewskiej, gwiazdy krakowskiego zespołu (zagrała Cecylię w Pannie mężatce Józefa Korzeniowskiego); na oba występy i dwutygodniowy pobyt w Warszawie przyjechała bez zgody dyrektora Stanisława Skorupki. Wkrótce zresztą złożyła (czy też otrzymała) dymisję z krakowskiego teatru. W „bilansie” ostatniego okresu pracy Modrzejewskiej, sporządzonym przez Józefa Szczublewskiego, czytamy: „Przez cztery krakowskie lata było 110 nowych ról, zaś przedstawień razem 360; w szesnastu wieczorach po dwie role. W samym Krakowie przedstawień 245, w Poznaniu 80, w Warszawie 22, w Krynicy 5, we Lwowie 5, jedno w Jarosławiu, jedno w Stanisławowie. Gdy opuszczała Czerniowce, też po czterech latach prowincji, miała na swym koncie chyba 90 ról (z czego odszukano 70). Teraz ma już 200. I ma dosyć tego zamętu. W pierwszy w Krakowie sezon po Czerniowcach wpadła jak z deszczu pod rynnę w 56 różnych ról [...]. Drugi sezon był łatwiejszy, pół setki różnych ról, 25 premier [...]. Trzeci sezon przeobraził się znowu w katorgę, prawie 120 przedstawień, role jak kobyły. Czwarty – udało się urwać w piątym krakowskim miesiącu. Odetchnęła z ulgą” (J. Szczublewski, Żywot Modrzejewskiej, Warszawa 1975 PIW, s. 101).