Kalendarium

Moskwa, Kamiernyj Tieatr: prapremiera Szkarłatnej wyspy Michaiła Bułhakowa w reżyserii Aleksandra Tairowa. W obsadzie: Iwan Arkadin, Nikołaj Nowliańskij, Władimir Sokołow. Autorem scenografii był Wadim Ryndin. 

Polska prapremiera wymierzonej w cenzurę Szkarłatnej wyspy odbyła sie dopiero w czasie „karnawału Solidarności”, 24 października 1981 w gdańskim Teatrze Wybrzeże (reż. Paweł Dangel). W programie do tego przedstawienia Andrzej Drawicz, opisując okoliczności powstania dramatu i jego pierwszej inscenizacji, komentował:

„...Lżony, opluwany, pomawiany o wszystko co najgorsze pisarz bronił się przedtem dumnym milczeniem. Tylko raz wystąpił w publicznej dyskusji. Poza tym nie reagował. Recenzje starannie wycinał. Napisał kiedyś, że miał ich w archiwum 300, z czego 298 było negatywnych. Co bardziej krwawe passusy podkreślał; niektóre teksty oprawiał i wieszał na ścianie w gabinecie. W ten sposób wyrywał im jakby żądła, obezwładniał spokojną drwiną. Raz tylko odwinął rękę, zamachnął się – i trzasnął. Szkarłatna wyspa jest policzkiem, i w jej wewnętrznym rozdygotaniu, w przyśpieszaniu scen i dialogów czuć jednocześnie napięcie i oswabadzającą ulgę tego gestu, którym dżentelmen przywołuje do porządku gangstera, nie bacząc, co będzie potem. (...)
Była to w każdym razie kolejna – i ostatnia już – bułhakowska sensacja teatralnej Moskwy. I fakt zupełnie bez precedensu. W jakiejś niemieckiej gazecie napisano, że sztuka stanowiła «pierwsze publiczne wystąpienie w obronie swobody słowa w ciągu 11 porewolucyjnych lat». (...)
Teraz my przynajmniej mamy sytuację łatwiejszą. Nasz Sawwa Łukicz [postać głównego cenzora] nie będzie już, jak słychać, wszechmocny.”