Kalendarium

14 lipca 1921

Balwierz zakochany – fantazja poetycka w Reducie

Warszawa, Teatr Reduta: prapremiera fantazji w trzech aktach Balwierz zakochany Zygmunta Kaweckiego. Inscenizacja Mieczysław Limanowski i Juliusz Osterwa, dekoracje Wincenty Drabik, kostiumy Witold Małkowski, muzyka Stefan Tymieniecki.

Przedstawienie Balwierza… było próbą fantazji poetyckiej, w której „niszczono zawzięcie całą życiowość i podobieństwo życiowe. Było to przeżycie abstrakcji wyrozumowanej” (Michał Orlicz, Polski teatr współczesny. Próba syntezy, Warszawa 1935, wersja cyfrowa).

Spektakl był eksperymentem formalnym podporządkowanym formie plastycznej, zestawianym z perspektywy czasu przez Orlicza z awangardową Ulicą dziwną w reżyserii Adama Dobrodzickiego (prem. 23 lutego 1922). Scenografię tworzyły białe płócienne ekrany, draperie i białe elementy dekoracji, na które rzucano barwne plamy świetlne; pod sufitem zawieszono paski papierów podświetlane kolorowymi lampami; białe kostiumy z szarymi zygzakami wyglądały w wielokolorowym oświetleniu jak strojne, bogate szaty. Postaci nosiły peruki wykonane z piór, słomy, gałganów; niektóre miały maski lub malowaną charakteryzację. Nierzeczywistość baśni podkreślał zmechanizowany ruch aktorów, których pozy miały tworzyć żywe obrazy. Porównywano ich w recenzjach do marionetek i kukieł.

Wanda Świątkowska

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji