Osoby

GARLICKI Marian (3 V 1929 Łódź - 28 1 1974 Kraków), scenograf. Był synem Stanisława i Ludomiry G., mężem Alicji z Ćwiklińskich. W 1936-39 uczył się w Rudzie Pabianickiej; w czasie wojny pracował fizycznie, a w 1949 ukończył gimn. w Łodzi. Studiował w 1949-51 w PWSSP w Łodzi (Studium Scenografii pod kier. Z. Strzeleckiego), a 1951-55 w ASP w Krakowie (Wydz. Scenografii pod kier. K. Frycza). W sez. 1954/55 był asystentem scenografa w T. im Jaracza w Łodzi; debiutował tu w styczniu 1955 jako współautor (z M. Wiśnie­wskim) scenografii do "Winnic ojca Gaureau". W sez. 1955/56 - 1956/57 był asystentem J. Szajny, a od sez. 1957/58 do śmierci samodzielnym sce­nografem T. Ludowego w Nowej Hucie i współ­autorem wielu sukcesów tego teatru z okresu 1956-63, kiedy współpracował gł. z K. Skuszanką. W pracach swych nie manifestował indywidualności tak silnej, jak J. Szajna; był scenografem podpo­rządkowującym swą wizję plastyczną zamierzeniom reżyserskim. Najważniejsze jego scenografie w No­wej Hucie to: "Sen srebrny Salomei" (1959; także warsz. T. Polski, 1963), gdzie na neutralnym tle widniał symboliczny "czerep rubaszny" i husarskie skrzydła, nast. "Smok" (1961), "Ten, który dotrzymuje słowa" (1962), "Popioły" (1964), "Skowronek" J. Anou-ilha (1966), "Księżniczka na opak wywrócona" (1970), "Talenty i wielbiciele" (1974). W Krakowie współ­pracował z T. Rapsodycznym aż do jego likwidacji w 1967 (m.in. "Witeź w tygrysiej skórze" 1960, "Orland szalony" 1961, "Akropolis" 1966). Projektował też scenografię dla teatrów w innych miastach, np. w Katowicach dla T. Śląskiego i jego sceny T. Rozmaitości ("Indyk", "Śmieszny staruszek" 1968, "Po górach, po chmurach" 1969), w Tarnowie dla T. Ziemi Krakowskiej (m.in. "Konrad Wallenrod" 1968, "Nad Niemnem" 1969), w Łodzi dla T. 715 ("Po gó­rach, po chmurach", 1971), T. Nowego ("Wygnańcy", 1972), T. im. Jaracza ("Porwanie w Tiutiurlistanie", 1972; "Popiół i diament" z M. Wiśniewskim, 1974), Kielcach dla T. im. Żeromskiego ("Lęki poranne", 1973), Rzeszowie dla T. im. Siemaszkowej ("Na szkle malowane" 1973, "Sen nocy letniej" 1974). Współ­pracował jako scenograf z krak. TV.
Bibl.: Almanach 1973^74; Fik: 35 sezonów; Strzelecki: Pla­styka teatr.; T. Ludowy 1955-60 (il.); Akta (tu fot), ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994