Osoby

Maria Majdrowicz, 1°v Karszo-Siedlecka, 2°v Zakrzeńska (13 XII 1900 Częstochowa - 4 X 1984 Kraków), aktorka. Pochodzi­ła ze znanej rodziny teatralnej, już jako dzie­cko pojawiała się na scenie t. w Sosnowcu za dyr. ojca, Eugeniusza Majdrowicza, np. w 1908 w "Bohaterskich dzieciach" Zembrzuskiego. W sez. 1915/16 zadebiutowała rolą Wojewodzianki w Z"aczarowanym kole" Rydla w T. im. Słowackiego w Krakowie i na scenie tej pozostała do 1918 grając m.in. w drama­tach Słowackiego: Agnieszkę ("Złota Czaszka"), Stellę ("Nowa Dejanira"), Wyspiańskiego: Anioła ("Akropolis"), Echo ("Bolesław Śmiały"), Korę ("Noc listopadowa") oraz Zapolskiej: Mar­tę ("Tamten"), Melę ("Moralność pani Dulskiej"), Sonię ("Carewicz"). W l. następnych występo­wała w Warszawie: w T. Polskim i Małym (sez. 1918/19, 1921/22, 1922/23), T. Reduta (sez. 1919/20), T. Rozmaitości (sez. 1919/20, 1920/21, 1923/24), T. Komedia i w porankach dla dzieci w sali Wodewilu (1923), T. Narodowym (l.1924-31), T. Letnim (1924/25, 1926-30), T. Nowym (1929-31). W t. warsz. grała wiele ról fredrowskich, jak Klara ("Zemsta"), Helena ("Pan Jowialski"), Zofia ("Damy i huzary"), Aniela ("Śluby panieńskie"), Zofia ("Zrzędność i przekora"), Flora ("Pan Geldhab"), ponadto m.in. Rozynę ("Cyrulik sewilski" Beaumarchais), Nelly ("Papierowy kochanek" Szaniawskiego), patrę ("Cezar i Kleopatra" Shawa), Irenę ("Uśmiech losu" Perzyńskiego), Inez ("Don Juan" Zorilli). W następnych 1. nie występowała, dopiero po wojnie wróciła na scenę T. im. Słowackiego w Krakowie, gdzie grała role epizodyczne, np. w sez. 1947/48 w "Adwokacie i różach" Szaniawskiego. W 1951 przeszła do zespołu T. Nurt w Nowej Hucie, w 1. 1957- 60 była aktorką objazdowego T. Powszechne­go im. Wysockiej przy WPIE w Krakowie pod kier. art. Kazimierza Barnasia, w sez. 1960/61 po objęciu dyr. T. Ziemi Krakowskiej im. Solskiego w Tarnowie przez Barnasia przeszła z nim do zespołu tego t. i grała przez dziesięć lat m.in. Podkomorzynę ("Powrót posła" Niemcewicza), Szambelanową ("Rozbitki" Blizińskiego), Panią Pernelle ("Świętoszek" Mo­lierem), Radczynię ("Wesele" Wyspiańskiego). 19 I 69 na scenie tarnowskiej obchodziła ju­bileusz czterdziestolecia pracy aktorskiej ja­ko Pani Jowialska ("Pan Jowialski" Fredry). 1 IX 70 przeszła na emeryturę.

Źródło: Almanach sceny polskiej 1984/85. Tom XXVI. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1989.