Osoby

Janusz Obidowicz (10 V 1912 Kraków - 5 IX 1982 Wrocław), aktor, reżyser. Był słuchaczem Miejskiej Szkoły Dramatycznej, a następnie prywatnej - Bronisława Dąb­rowskiego w Krakowie (1932). Na sez. 1932/ 33 został zaangażowany do T. Polskiego w Poznaniu, w l. 1933--36 uczestniczył w ob­jazdach T. Reduta, w sez. 1936/37 grał w T. Miejskim w Częstochowie, w sez. 1937/38 znów w Reducie, 1938/39 w T. Miejskim w Sosnowcu. W czasie okupacji niem. praco­wał fizycznie w Krakowie, a w 1944 występo­wał w Krakowskim T. Powszechnym. Po wyzwoleniu był początkowo aktorem i sekre­tarzem T. Miejskiego w Katowicach (VI - IX 45), w tym czasie zdał eksternistyczny egzamin aktorski, w sez. 1945/46 występował w T. Powszechnym im. Żołnierza Polskiego w Krakowie i w T. Ziemi Opolskiej w Opolu, w sez. 1946/47 w T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, 1947/48 w T. Miejskim w Lub­linie, 1948-52 znów w Toruniu i Bydgoszczy, gdzie zaczął też reżyserować (m. in. "Wodewil warszawski" Gozdawy i Stępnia, "Pan Damazy" Blizińskiego, "Radcy pana radcy" Bałuckiego). W l. 1952-54 grał i reżyserował w T. Dra­matycznych we Wrocławiu, w l. 1954-56 tamże w T. Młodego Widza, 1956/57 w T. Dolnośląskich w Jeleniej Górze i Wałbrzy­chu, 1957/58 w T. Popularnym w Grudzią­dzu, 1959-31 XII 60 w T. Dramatycznych w Szczecinie. Od 13 I 61 występował w T. im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, w l. 1961-65 w T. Rozmaitości we Wrocławiu, a w 1964 grał i reżyserował gościnnie na scenie wałbrzyskiej T. Dolnośląskich w Jele­niej Górze (Anzelm w "Szkole kobiet" Bogu­sławskiego). W l. 1965-70 grał i reżyserował w T. im. Osterwy w Gorzowie, 1970-74 w T. Dramatycznym w Wałbrzychu, od 1974 do końca życia w T. Współczesnym we Wroc­ławiu, gdzie 1 X 80 obchodził jub. 45-lecia pracy art. w roli Dziadka ("Białe małżeństwo" Różewicza). Ważniejsze role: Pan Młody ("Wesele" Wyspiańskiego), Papkin ("Zemsta" Fredry), Tartuffe ("Świętoszek" Moliera), Wurm ("Intryga i miłość" Schillera), Król ("Mazepa" Słowackiego), Wacław ("Mąż i żona" Fredry), Dyrektor teatru ("Dwa teatry" Szaniawskiego), Radost ("Śluby panieńskie" Fredry). Reżysero­wał m. in. "Klub kawalerów" Bałuckiego, "Romantycznych" Rostanda, "Walkę kobiet" Scribe'a, "Kuglarzy" Skowrońskiego, "Męża i żonę" Fredry, "Jaśnie pan Nikt" de Vegi.

Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.