Kazimierz Król
KRÓL Kazimierz (4 III 1912 Łódź - zm. przed 1968), śpiewak. Był synem Piotra K. i Józefy z Marcinkowskich, pochodził z rodziny robotniczej. W 1928-30 uczył się zawodu garbarza, potem pracował jako robotnik, a w 1934-39 jako sprzedawca w handlu skórami. Wieczorami uczęszczał do łódz. konserwatorium. W 1939 został wzięty do niewoli i osadzony w obozie jenieckim w Niemczech. W 1941 zwolniony z obozu wrócił do Łodzi i do 1945 pracował w hurtowni skór. Po wojnie łączył pracę zarobkową z nauką śpiewu, pocz. w średniej szkole muz., potem w klasie S. Beliny-Skupiewskiego w łódz. PWSM (1948-50). W 1950-52 pracował w łódz. rozgłośni PR jako solista i członek zespołu wokalnego. Zaangażowany 1 V 1952 do Opery wrocł. śpiewał tu do 31 VIII 1958. W sez. 1958/59 współpracował z Filharmonią w Łodzi. W 1959-61 był solistą Opery Objazdowej w Warszawie. Powróciwszy do Łodzi, pracował w 1962 w spółdzielni rzemieślniczej "Skóra". W okresie jego pracy we Wrocławiu, kiedy basy i barytony stanowiły mocną stronę zespołu wokalistów tego teatru, powierzano mu zazwyczaj role drugoplanowe. Miał dobry głos (bas), dyspozycje do ról buffo. Był mężczyzną potężnej postury, z wielką żarliwością podchodził do pracy na scenie operowej. Śpiewał takie partie, jak - we Wrocławiu: Dziemba ("Halka"), Faraon ("Aida"); w Warszawie: Doktor ("Traviata"), Skołuba ("Straszny dwór"), Zuniga ("Carmen").
Bibl.: Gołobów, Kondracki; Kaczyński: Dzieje "Halki"; Opera wrocł. 1945-65; Akta, Opera Wrocław, Warsz. Opera Kameralna.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
