Natalia Plucińska-Podgórska
PLUCIŃSKA Natalia, 2° v. Podgórska (8 V 1890 Warszawa - 21 VI 1963 Warszawa), aktorka. Była córką Michała i Teodozji, ukończyła gimn. w Warszawie, a następnie kursy dram. H. Hryniewieckiej. Debiutowała w 1917 w T. Polskim w Kijowie, w 1918 występowała w T. Ludowym w Warszawie, w sez. 1919/20 w T. Polskim w Wilnie, 1920/21 w Górnośląskim T. Narodowym, w 1922-24 w T. Miejskich w Wilnie, w sez. 1924/25 w T. Popularnym w Warszawie, w 1925-26 i 1927-30 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1931/32 w T. Polskim w Poznaniu, w 1932 w T. Artystów w Warszawie, w sez. 1932/33 w T. Kameralnym w Częstochowie, 1936/37 w T. im. Orzeszkowej w Grodnie, w 1938 w T. Miejskim, w Płocku. Podczas wojny nie występowała. W 1946 podjęła pracę w T. Polskim w Bielsku, w sez. 1946/47 w T. Ziemi Opolskiej w Opolu; od 1947 do końca życia należała do zespołu T. im. Żeromskiego w Kielcach, ale w ostatnim okresie już prawie nie występowała. Grała takie role jak: Kniertje ("Nadzieja"), Mirska ("Klub kawalerów"), Żegocina ("Pan Damazy"), Młynarka ("Zaczarowane koło"), Rukienie ("Pieją koguty"). Niektóre podane tu wiadomości z okresu międzywojennego mogą dotyczyć innej aktorki używającej nazwiska Plucińska.
Bibl.: Almanach 1962/63; Biuletyn Informacyjny SPATiF 1963 nr 35/36; Akta SPATiF nr 231.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
