Eugenia Sutt
Eugenia Sutt, z domu Grabiszewska (3 III 1913 Łódź-27 XII 1984 Łódź), tancerka, aktorka. Od 1922 występowała w rolach dziecięcych na scenie T. Miejskiego w Łodzi, gdzie uczęszczała też do szkoły baletowej. Gry scen. uczyła się w późniejszych l. u Konstantego Tatarkiewicza i na kursie dram. przy łódź. T. Miejskim (1932). W l. trzydziestych tańczyła w duecie z mężem, Tadeuszem Suttem, w zespołach objazdowych i t. rewiowych, m. in. w Warszawie, Łodzi, Lwowie, Wilnie, Poznaniu. W l. 1935-37 tańczyli na wielu scenach europejskich, w l. 1937-39 tamże z Polskim Baletem Parnella, w czasie wojny w warsz. t. rewiowych, m. in. Nowości. Od sierpnia 1944 występowała w Lublinie, w zespole rewiowym prowadzonym przez Tadeusza Sutta. Na początku 1945 znalazła się w Łodzi, w grupie aktorów organizujących tu pierwsze powojenne przedstawienia pn. "Nasza jest Łódź" (marzec), a wkrótce potem weszła w skład zespołu T. Miniatur Syrena, w którym występowała do końca sez. 1945/46, w sez. 1946/47 w T. Gong, w l. 1947-51 w T. Lit.-Satyrycznym "Osa", gdzie ułożyła m. in. ewolucje taneczne do "Złotych niedoli" Krzemińskiego. Od marca 1951 do końca 1950/51 była w zespole T. Małego, filii Połączonych T. Muzycznych. W l. 1952-54 początkowo współpracowała z ARTOSem, później chorowała, na skutek czego całkowicie zrezygnowała z tańca. Na scenę wróciła w sez. 1954/55 i odtąd, aż do końca sez. 1972/73 należała do zespołu T. Ziemi Łódzkiej. Grała rzadko niewielkie role, np. Zuzię ("Damy i huzary" Fredry), Służącą ("Ożenek" Gogola), Chochlika ("Balladyna" Słowackiego), Służącą Lady Milford ("Intryga i miłość" Schillera).
Źródło: Almanach sceny polskiej 1984/85. Tom XXVI. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1989.
