Anatol Wroński
WROŃSKI Anatol, także Woźniesiewski (22 XI 1896 Kamieniec Podolski - 14 II 1980 Kraków), śpiewak, reżyser, kierownik artyst. teatru. Był synem Wiktora W. i Klementyny z Lewandowskich, mężem Marii z Czyżewiczów. W sez. 1927/28 i 1928/29 śpiewał w operze warsz. i gościnnie w przedstawieniach operowych T. Polskiego w Katowicach (sez. 1928/29). W 1930-33 należał do zespołu opery i operetki lwow. i występował z nim gościnnie w Krakowie (np. w lecie 1931). W sez. 1934/35 znów był solistą opery warsz.; w marcu 1936 z jej artystami występował w Radomiu i Płocku. W sez. 1936/37 śpiewał gościnnie w Katowicach. Wykonywał czołowe partie tenorowe w operach, takie jak: Cavaradossi ("Tosca"), Pinkerton ("Madame Butterfly"), Nadir ("Poławiacze pereł"), tyt. w "Fauście", Alfred ("Traviata"), Almaviva ("Cyrulik sewilski"), a także w operetkach, np. Merkury ("Orfeusz w piekle"). Po wojnie mieszkał w Piasecznie k. Warszawy. Potem przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1954 działał w świeżo utworzonym Tow. Przyjaciół T. Muzycznego; w T. Muzycznym (działającym od grudnia t.r.) pełnił funkcję dyr. administracyjnego. Po reorganizacji tej sceny (połączenie z operą w T. Muzyczny Opera i Operetka w 1958), do jesieni 1960 był kier. artyst. działu operetki. Tu reżyserował z K. Fabisiakiem w 1958 "Wiktorię i jej huzara" i "Domek trzech dziewcząt", dokończył po zmarłym E. Solarskim reżyserię "Zemsty nietoperza" (1959). Po wojnie występował tylko sporadycznie, np. jako Potterton w "Clivii" (1960). Jako reżyser rzetelnie pracował nad aktorską stroną przedstawień, choć nie zawsze wykazywał się dobrym gustem. Miał duże zasługi w organizowaniu krak. operetki.
Bibl.: Almanach 1979/80; Konarska-Pabiniak: Repertuar; Korolewicz-Waydowa; Kron. m. Krakowa 1959-1960 s. 164-187 (J. Kłysik); Sobański: Teatr Pol. na Śląsku; Dz. Lud. 1930 nr 231, 1933 nr 27, 80; Kur. Warsz. 1928 nr 125, 186, 1932 nr 154, 1934 nr 278; Tyg. Powsz. 1980 nr 24; Programy (m.in. 10 lat operetki w Krakowie 1954-1964; il.), IS PAN; Akta, Opera i Operetka Kraków; Akt zgonu nr 160/80, USC Kraków-Podgórze; Spisy ZASP 1939, 1949 (tu nazwiska Wroński-Woźniesiewski); Wosiek: Teatry objazdowe.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
