Dante Baranowski
BARANOWSKI Dante (25 V 1882 Wenecja - 16 VI 1925 Krynica), aktor, dyr. teatru. Studiował na wydziale filoz. uniw. we Lwowie, kształcił się także w konserwatorium we Lwowie i w Wiedniu. Pracował jako skrzypek w orkiestrze oraz korepetytor solistów opery w Grazu. Po powrocie do Lwowa pisywał recenzje muz. w "Gazecie Lwowskiej" oraz był dyrygentem chórów amatorskich. Był też kierownikiem Tow. Muzycznego we Lwowie i jednym z organizatorów Związku Teatrów i Chórów Włościańskich. W 1912 objął kierownictwo Artystycznego T. Ludowego, z którym odwiedzał miasteczka Galicji, wystawiając repertuar pol., m.in. sztuki S. Przybyszewskiego. W sez. 1913/14 występował w T. Polskim w Poznaniu grając niewielkie role, jak np. Sędzia ("Sędziowie"). W 1914-15 prowadził t. w Zakopanem, odwiedzając też ze swym zespołem Krynicę i Nowy Targ, w 1916 kierował t. w Tarnowie, 1918 objął dyrekcję T. Ludowego we Lwowie, 1919 przeniósł się do Krakowa i w sez. 1920/21 grał oraz pełnił funkcję sekretarza w T. Bagatela. W lecie 1922 prowadził t. w Szczawnicy, potem w Kielcach. Jako aktor grał role charakterystyczne, m.in. Jowialskiego ("Pan Jowialski"), Pagatowicza ("Grube ryby"), Hieronima ("Dudek"), Mentlika ("Roztwór profesora Pytla"). Pisał wiersze, drukowane m.in. w zbiorze "Pod znakiem Melpomeny". Ożeniony był z poetką Marią Płażek.
Bibl.: Almanach, Lwów 1911; Bar: Dzieje t. krak. s. 180, 181; Błaszczyk: Dyrygenci; Pod znakiem Melpomeny, Kraków 1925; Warnecki; Gon. krak. 1925 nr 139; Krak. Prz. teatr. 1919 nr 1; Lwów teatr. 1912 nr 8; Pam. teatr. 1964 z. 1/2 s. 17 (A. Pronaszko) ; Scena pol. 1925 nr 3; Maciejewska: Teatr w Poznaniu.
Ikon.: Fot. pryw. - zb. S. Dąbrowskiego.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
