Emilia Konarska
KONARSKA Emilia, z Bryknerów (ok. 1860 - 6 II 1912 Kraków), aktorka. Była żoną -> Władysława K. Uczennica E. Derynga, debiutowała pod nazwiskiem panieńskim podobno w zespole A. Trapszy, nie wiadomo jednak, w którym roku. W 1889 występowała w zespole B. Solarskiego. Ok. 1890 wyszła za mąż za aktora Władysława K. i odtąd używała na scenie jego nazwiska. W 1892-1902 występowała w zespołach prowincjonalnych i ogródkowych: L. Kwiecińskiego w Stanisławowie (sez. 1892/93), L. Dobrzańskiego w warsz. t. ogr. Eldorado (lato 1897) i Wodewil (lato 1898), E. Majdrowicza (sez. 1898/99), F. Felińskiego (1900-01), B. Bolesławskiego (1901-02). Od 1903 występowała w Krakowie, najpierw do 1905 w T. Miejskim, a następnie do 1909 w T. Ludowym. Przez krótki czas grywała role amantek, np. Klarę ("Zemsta"), ale wkrótce objęła role charakterystyczne i odnosiła znaczne sukcesy, m.in. w takich rolach jak: Jenta ("Małka Szwarcenkopf"), Dziurdziulińska ("Klub kawalerów"), Żegocina ("Pan Damazy"), Orgonowa ("Damy i huzary"), Klimina ("Wesele").
Bibl.: Olszewski: Z kronik teatr.; Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
