Stefania Dąbrowska
DĄBROWSKA Stefania, zamężna Srebrna (ur. ok. 1894 Lwów - działała do 1923), tancerka. Córka rzeźbiarki. Była pierwszą na scenach pol. bosonogą tancerką, czyli jak wówczas pisano "bosonóżką"; uczennicą Isadory Duncan oraz naśladowczynią jej stylu tańca. Prezentowała zarówno tzw. tańce wyzwolone, jak i klasyczne. Nie wiązała się na dłużej z żadnym teatrem, występowała na ogół z własnym programem w widowiskach składanych, we wstawkach baletowych do spektakli, albo też brała udział w tzw. wieczorach choreograficznych. Debiutowała w Warszawie 27 VII 1909 w T. Nowości w operetce "Bohaterowie"; na scenie tej występowała do września t.r., m.in. w "Minii" (tańczyła do melodii F. Chopina i Z. Noskowskiego). Także w WTR tańczyła 2 I 1910 w warsz. T. Wielkim w programie pt. "Wolne tańce", wystawionym razem z baletem "Lizetta, czyli Córka źle strzeżona". W styczniu 1910 ponownie tańczyła w T. Nowości, nast. w cyklu wieczorów choreograficznych w Warszawie, gościnnie w T. Polskim w Poznaniu oraz jeden raz 8 IV 1910 w T. Miejskim w Krakowie. W sez. 1910/11 występowała nadal w Warszawie, m.in. w T. Nowości (październik 1910), w kabarecie Momus pod dyr. A. Lubelskiego (listopad-grudzień 1910, być może także dłużej), latem 1911 (lipiec-sierpień) w ogródku Bagatela; w grudniu 1911 w T. Wielkim. W 1912 tańczyła m.in. w T. Miejskim w Kaliszu (9 II) oraz w teatrze we Włocławku (27 II). W 1919 występowała gościnnie w T. Wielkim w Poznaniu (18, 20 i 28 IX); m.in. tańczyła miniatury baletowe: "Krakowiaka", "Wiosnę", "Zaproszenie do tańca". W 1920 występowała m.in. w t. Miraż w Warszawie (czerwiec) oraz z zespołem A. Zawadzkiego w Kaliszu (25, 27 XII). Od 19 I 1922 rozpoczęła występy w t. Stańczyk w Warszawie i tańczyła w nim prawdopodobnie do sierpnia t.r.; w tym czasie wyszła za mąż i zapewne opuściła scenę. W 1923 należała jeszcze do ZASP-u. W. Jastrzębiec-Rudnicki wspominał, że była "zjawiskowo piękna".
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 (il.); Dymek z papierosa s. 365, 371 (W. Jastrzębiec-Rudnicki); Filler: Operetka; Karwacka: Momus s. 166, 167; Kaszyński: Teatralia; Sempoliński: Wielcy artyści s. 44, 56, 64, 253; Świtała; Gaz. Kuj. 1912 nr 40, 43; Kur. Warsz. 1910 nr 1, 1920 nr 163, 1922 nr 19; Scena i Szt. 1909 nr 31, 32 (il.), 33, 36, 38; Afisze, IS PAN; Spis ZASP 1923.
Ikon.: Fot. - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
