Eugeniusz Bożyk
Eugeniusz Bożyk (1 XII 1912 Rawa Ruska - 9 V 1983 Kraków), scenograf, malarz. W l. 1935-39 i 1944-46 studiował w krak. ASP (m. in. u Władysława Jarockiego i Karola Frycza). W l. 1939-41 pracował w pol. T. Miniatur we Lwowie jako art. malarz i kier. pracowni dekoratorskiej. W l. 1941-44 uczył rysunku i śpiewu w szkole podstawowej i handlowej. Po wojnie kończąc studia pracował jako kier. pracowni dekor. w t. krak.: Starym (od 1945), T. "Siedem Kotów" (sez. 1946/47), następnie T. Dramatycznych. Równocześnie działał jako scenograf, m. in. w T. dla Dzieci "Wesoła Gromadka", T. Młodego Widza, Operze i Operetce Krak. (np. montaż "Abecadło z pieca spadło", "Kalosze szczęścia" Andersena, "Wodewil warszawski" Gozdawy i Stępnia, wspólnie z Marianem Eile i Janiną Ipohorską, "Hrabina Marica" Kalmana, "Rigoletto" Verdiego). Od 1948 wykładał w Studium Scenografii przy Wydz. Architektury ASP, w l. 1950-55 był adiunktem na Wydz. Scenografii tej uczelni. W l. 1955-71 działał w Łodzi: pracował w Wytwórni Filmów Fabularnych jako scenograf, wykładał w szkole teatr., współpracował z t., m. in. w T. Powszechnym opracował "Sprytną wdówkę" Goldoniego, "Intrygę na prędce", "Świeczka zgasła", "Odludków i poetę", "Pierwszą lepszą" Fredry, "Fircyka w zalotach" Zabłockiego (warsztaty dyplomowe wydz. aktorskiego PWSTiF w l. 1958-59), "Radziwiłł panie Kochanku" wg Kraszewskiego (1967), "Ojciec królowej" Stawińskiego (1971). W 1971 objął stanowisko kier. technicznego Starego T. w Krakowie, nadal kontynuował działalność scen., m. in. w T. im. Kruczkowskiego w Zielonej Górze przygotował "Brytannika" Racine'a (z Danielem Mrozem, 1976), w T. Polskim w Bielsku-Białej "Łeztern" Erola i Gorzelskiego, 1977. Był autorem prac z dziedziny techniki teatr.
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83, tom XXIV, Wydawnictwa artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987
