Stanisław Brochocki-Ossorya
BROCHOCKI-OSSORYA Stanisław (5 IX 1881 Kwiatkówek pow. Sochaczew - 8 IV 1944 Warszawa), aktor, deklamator, kierownik literacki. Był synem Ludwika B. i Wiktorii z Micewiczów. Ukończył gimn. w Saratowie. Już w 1896 statystował w jednym z warsz. t. ogródkowych. W 1901 był współzałożycielem t. amatorskiego przy Stow. Pracowników Handlowych i Przemysłowych, współpracował też z innymi zespołami amatorskimi. W 1909 występował w warsz. t. Eliseum, w 1913 w t. Miniatury i t. Bi-Ba-Bo. Następnie był kierownikiem lit.-artyst. T. Współczesnego (od 26 IV 1915 do jesieni tego roku), t. Mirage (18 VIII-25 IX 1915 i jesienią 1916), t. Marywil (1918), t. w Dolinie Szwajcarskiej (1919). W 1921 kierował t. Miraż w Częstochowie, w 1924 występował w t. Stańczyk w Warszawie, w 1925 prowadził t. Muza, w 1926 występował w t. Eldorado. Od 1905 organizował koncerty i występy estradowe, na których dał się poznać jako dobry deklamator. Pisał wiersze i monologi, częściowo ogłoszone drukiem, m.in. w tomach "Kuplety Antka" (1911), "Rzeczy wesołe i smutniejsze" (1914). Był także autorem kilku komedyjek, jak np. "Cuda Olimpu" (1914), "Narada u Grzegorza" (1914). Pracował również jako dziennikarz. Był jednym z organizatorów, dyr. i sekretarzem generalnym ZAiKS. W 1922 ożenił się z Eugenią Millerówną.
Bibl.: Czempiński: Teatry w Warszawie s. 196 (il.); Łoza: Czy wiesz II; Sempoliński: Wielcy artyści; Biuletyn Informacyjny ZAiKS 1968 nr 15 s. 43-46 (il.); Nowy Kur. warsz. 1944 nr 87; Kartoteka Retrospektywna Zawartości Czasopism, IBL; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
